จากกรณีโพสต์ของผู้ใช้เฟสบุ๊ค มีข้อความว่า “รางวัลของความซื่อสัตย์ คือ การโดนทรยศ หักหลัง’‘ ฝากไว้เป็นอุทาหรณ์ อย่ารักคนอื่นมากกว่าตัวเอง เพราะสุดท้ายไม่มีใครสามารถอยู่กับเราได้ตลอดชีวิตนอกจากตัวเราเอง 🙂 เราคบกับแฟนมา 9 ปี ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย ตั้งแต่ไม่มีอะไรเลย ลำบากและสู้ชีวิตมาด้วยกัน จนตอนนี้ทำงานและมีเกือบทุกอย่างที่เราอยากได้ ตลอดเวลาที่คบกันมา 9 ปี เราซื่อสัตย์กับเขาตลอด เราเรียนคนละมหาลัย จนเรียนจบเราตัดสินใจทิ้งครอบครัวและเพื่อน (บ้านเราอยู่เพชรบูรณ์ส่วนเขาอยู่ลำพูน) เพื่อมาอยู่กับเขาและหางานทำในที่ที่เราก็ไม่รู้จักใครเลย ไม่มีใครเลยนอกจากเขาและครอบครัวเขา แพลนอนาคตว่าจะปักหลักปักฐานทำธุรกิจร่วมกัน ตั้งหน้าตั้งตาทำงานหาเงิน จนบางทีเราโอเวอร์โหลดจากงานมาก ๆ (ลักษณะงานของเราคือมีเวลาเป็นส่วนตัวน้อย) เราก็งี่เง่า ไม่สนใจเขาบ้าง เราตั้งใจจะออกจากงานนี้ หลังเราได้รับโบนัสพิเศษเราพูดกับเขาเสมอว่าอดทนรออีกนิดนะ เดี๋ยวหนูออกจากงานนี้แล้วหนูจะมีเวลาให้พี่มากขึ้น(เพราะช่วงหลังเราไม่มีเวลาไปเที่ยวด้วยกันเลย) แล้วเราจะได้เปิดร้านกาแฟตามที่เราฝันไว้ด้วยกัน ทุกอย่างก็พังทลายลง เพราะความเอ๊ะของผู้หญิงนี้แหละ หลังวันเกิดเราได้ไม่กี่วันมันมีพฤติกรรมบางอย่างของเขาที่เรารู้สึกแปลก ทำไมวันนี้จอดรถนานจัง? ทำไมวันนี้เข้าห้องน้ำนานจัง เราไปไหนมาไหนตัวติดกันตลอด ยกเว้นช่วงที่เราทำงาน เวลามีอะไรผิดปกติเราจึงรู้สึกได้ค่อนข้างไว ความสงสัยมันแว๊บเขามาในหัว และเราก็มีคนในใจอยู่ด้วย 1 คน คือรุ่นน้องที่ทำงานในกลุ่มในแก๊งเดียวกันของเขา หลัง ๆ เขาชอบพูดถึงคนนี้บ่อย ๆ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะเขามีเพื่อนร่วมงานเป็นผู้หญิง […]
ร่วมแสดงความคิดเห็น