ล้มต้นลำไยเผาถ่านจ่ายค่าแรงหลังราคาลำไยตกต่ำอย่างหนัก ผู้ใช้เฟซบุ๊กท่านหนึ่ง โพสต์ข้อความตัดพ้อราคาลำไยตกต่ำ พร้อมตัดต้นลำไยเพื่อนำไปเผาถ่านขาย หาเงินไปจ่ายค่าแรงคนงานเก็บลำไย ข้อความว่า “วันนี้ 25 ก.ค. 65 มีที่ใหนชื้อลำไยราคาดีบ้าง ปัว 10 บาท 3 บาท 1 บาท (ขายลำไยวันนี้ไม่พอจ่ายค่าแรงคนงาน ทำงัยดี) เกษตรกรที่ปลูกลำใยจะตายอยู่แล้ว พวกxxทำอะไรอยู่โว้ย….x.x. สมองxxxx” โดยมีภาพประกอบเป็นการใช้เลื่อยยนต์ตัดโค่นต้นลำไย
โดยราคาวันนี้ 26 กรกฎาคม 2565 ราคาล้งรับซื้อลำไยในพื้นที่ รับซื้อลำไยเกรด AA ราคา 9 บาท เกรด A ราคา 3 บาท และเกรด B ราคา 2 บาท ส่วนเกรด C คัดทิ้ง เกษตรกรต่างบ่นเป็นเสียงเดียวกันว่า ราคาร่วงแรงขนาดนี้ขาดทุนเป็นหนี้สินค่าปุ๋ยไม่รู้จะหาเงินที่ไหนไปใช้หนี้
ด้าน นายรัฐภูมิ ขันสลี เกษตรกรชาวสวนลำไย กล่าวว่า ตนปลูกลำไยมาแล้วกว่า 35 ปี มาปีนี้ราคาถูกเกินจนรับไม่ได้ จ้างคนงานไปเก็บลำไยทั้งวันพอขายได้เงิน 2,000 กว่าบาท ยังไม่คุ้มกับค่าแรงจ้างคนงานเก็บลำไย จนตนไม่มีทางออกก็เลยคิดว่าจะเลิกทำแล้วสวนลำไย ตัดต้นลำไยไปเผาถ่านมาจ่ายค่าแรงคนงานจะดีกว่า ตนจึงใช้เลื่อยยนต์ตัดต้นลำไยไปแล้ว 120 ต้น จากทั้งหมด 600 ต้น และคิดว่าจะตัดทั้งหมด แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะปลูกอะไรต่อ
เพราะลำไยไม่ถูกแทรกแซงราคาเหมือนสิ้นค้าเกษตรอื่นจากทางภาครัฐ อย่างเช่น ยางพารา หรือปาล์มน้ำมัน ที่ผ่านมาเวลามีการศึกษาดูงานหน่วยงานรัฐก็มักจะพาอธิบดี หรือหัวหน้าส่วนมาดูงานที่สวนของตน แต่พอราคาตกต่ำไม่เห็นจะมาช่วยเหลือ
ด้านพาณิชย์จังหวัด ก็ช่วยเหลือแต่เฉพาะพ่อค้าคนกลางที่เข้ามารับซื้อ แต่เงินนั้นมันไม่เคยตกสู่เกษตรกรชาวสวนเลย รวมทั้งราคาลำไยยังคงตกเป็นรายวัน จากเมื่อวันที่ 23 ราคาลำไยเกรด AA ราคา 16 บาท มาวันที่ 24 ราคาลำไยเกรด AA ราคา 13 บาท วันที่ 25 ราคาลำไยเกรด AA ราคา 10 บาท และวันที่ 26 ราคาลำไยเกรด AA เหลือราคา 9 บาท ต่างกับปีที่แล้วที่ลำไยในช่วงเวลาเดียวกันอยู่ที่ 23-26 บาท
ตนคิดว่าแบกลำราคาดังกล่าวไม่ไหวแล้ว จึงคิดว่าจะตัดเผาถ่านขาย และคิดว่าจะขายที่ดินมาใช้หนี้ที่กู้ยืมมาลงทุนแล้ว ทำไปก็มีแต่หนี้
โดยอยากจะฝากถึงหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เข้ามาดูราคาบ้าง ทำไมราคารับซื้อที่จังหวัดน่านแตกต่างจากจังหวัดอื่นจนหน้าเกลียด บางครั้งสอบถามไปตอนเช้าก็ไม่สามารถให้คำตอบได้ว่าราคาเท่าไหร่ จนจ้างคนไปเก็บลำไยแล้วนำมาคัดขายก็ได้เพียงจำนวนกิโลก็ยังไม่ทราบราคา จนกลับถึงบ้านแล้วพึ่งแจ้งราคา เราก็จำเป็นต้องขายเพราะจ้างคนงานไปเก็บแล้ว คัดแยกชั่งกิโลแล้ว เหมือนเกษตรถูกเอาเปรียบ ส่วนที่ตนทำไม่ได้เป็นการประชดใคร แต่คิดว่าไปต่อไม่ไหวแล้ว
อยากวิงวอนให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เข้ามาช่วยเหลือให้ตรงจุด หนี้สินภาคครัวเรือนก็เพิ่มขึ้นสูง ในจังหวัดก็ขอจัดตั้งโรงบ่มลำไยก็ไม่เคยได้รับการอนุญาต ก็ต้องขายให้พ่อค้าคนกลางไปเข้าโรงบ่มที่ เชียงใหม่ ลำพูน ก็ทำให้ราคาถูกไปอีก เพราะพ่อค้าคนกลางก็ต้องมาหักค่าขนส่งเพิ่ม ราชการเองก็ช่วยเหลือแต่ช่วยเหลือเป็นเงินส่วนต่างให้พ่อค้าคนกลาง ไม่ได้ช่วยเหลือเกษตรกร ทำทุกวันนี้ก็มีแต่หนี้เพิ่มขึ้น ตนจึงตัดสินใจตัดต้นลำไยเผาถ่านจ่ายค่าแรงคนงานที่จ้างมาเก็บลำไยแล้วค้างค่าแรงเขา
ร่วมแสดงความคิดเห็น