วันที่ 25 มีนาคม 63 ผู้สื่อข่าวได้ลงไปสำรวจวัดโบราณกลางกว๊านพะเยา หลังจากได้มีชาวบ้านลงไปหาปลาในกว๊านพะเยา ช่วงน้ำกำลังเริ่มแห้ง บริเวณใกล้วัดติโลกอาราม ปรากฏว่าได้พบกับวัตถุที่เป็นหินโบราณ ลักษณะเป็นก้อนหินขนาดใหญ่มีรูตรงกลาง โผล่มาจากน้ำใน บริเวณกลางกว๊านพะเยา ห่างวัดติโลกอาราม ประมาณ 500 เมตร และมีประมาณ 5-6 ก้อนที่โผล่จากน้ำหลังน้ำลดและที่ยังจมในน้ำอีก ยังพบเศษซากอิฐมอญที่ยังคงสภาพสมบูรณ์ โดยเฉพาะก้อนหินขนาดใหญ่ที่มีรูตรงกลางที่พบ คาดว่าน่าจะทำมาจากหินทราย และน่าจะเป็นฐานของเสาวัดโบราณที่จมอยู่ในกว๊านพะเยา ในอดีตบริเวณนี้สมัยโบราณน่าจะเคยเป็นศูนย์กลางวัฒนธรรมหินทรายของล้านนา ซึ่งใกล้กับวัดติโลกอาราม
สำหรับ ก้อนหินขนาดใหญ่มีรูตรงกลางและเศษซากอิฐมอญ เคยมีการพบเห็นในกว๊านพะเยามาแล้วหลายจุดในช่วงน้ำกว๊านพะเยาแห้ง เป็นโบราณวัตถุที่เป็นหินทราย ลักษณะฐานหินที่พบเจอ คาดว่าใช้สำหรับเป็นฐานรองของเสาวัดสมัยโบราณ ทำมาจากหินทราย อายุประมาณ 500 กว่าปี เนื่องจากในประวัติศาตร์เมืองพะเยาในปี พ.ศ. 2482 กรมประมงสร้างประตูกั้นน้ำในกว๊านพะเยาเพื่อกักเก็บน้ำ จึงทำให้บริเวณกว๊านพะเยาที่แต่เดิมเป็นชุมชนโบราณ และมีวัดอยู่เป็นจำนวนมากต้องจมน้ำ ในอดีตพื้นที่กว๊านพะเยาเป็นพื้นที่รองรับน้ำจากเทือกเขาไหลลงมาเป็น ลำห้วย ลำธาร แม่น้ำ และกลายเป็นหนองน้ำเล็กใหญ่ในช่วงฤดูแล้ง ระหว่างเดือนมีนาคม-มิถุนายน ของทุกปี ปริมาณน้ำจะลดลงทำให้ชาวบ้านสามารถใช้พื้นที่เกษตรกรรม เลี้ยงสัตว์และเป็นเส้นทางสัญจรไปมา ระหว่างตัวเมืองกับหมู่บ้านรอบๆ กว๊านพะเยาและเมื่อหลายร้อยปีมานั้น พื้นที่ในบริเวณของกว๊านพะเยา จะเป็นชุมชนหมู่บ้านมีวัดวาอารามอยู่หลายวัดและก้อนหินขนาดใหญ่มีรูตรงกลางและเศษซากอิฐมอญ น่าจะเป็นโบราณสถานแห่งหนึ่งที่จมอยู่ในกว๊านพะเยา
ร่วมแสดงความคิดเห็น