ม.ล.ปนัดดา ดิศกุล ส.ว. สนทนากับลูกหลานเยาวชนออนไลน์ น้ำใจของคนไทยใครจะเหมือน

 

เรื่องที่จะเล่าสู่ทุกท่านในบ่ายวันนี้ ได้บันทึกไว้เป็นสมุดความทรงจำ อันถือเป็น “กรณีศึกษา” ที่ควรแก่การจดจำไปอีกนาน ในความมีไมตรีจิตของพี่น้องชาวไทยที่มอบให้กับแขกเหรื่อผู้ไปเยี่ยมเยือน ที่นี่เป็นสถานที่พักระดับกลาง บริหารสไตล์คนไทยหรือแบบท้องถิ่น มีอาหารเช้าแถมให้ด้วยโดยจัดเป็นโตกสวยงาม ไม่ใช่โรงแรมระดับ 5-6 ดาว แต่ผู้บริหารและพนักงานทุกคนล้วนมีอัธยาศัยไมตรีจิตอันเปี่ยมล้นจริงๆ และกระทำในสิ่งที่ข้าพเจ้ามองว่า เป็นความจริงใจต่อแขกเหรื่ออย่างไม่ค่อยได้พบเจอบ่อยนัก กล่าวได้ว่ามีจิตบริการโดยแท้ ที่แสดงออกมาจากใจ เหมือนไม่ได้ทำเพื่อธุรกิจการพาณิชย์เพียงเท่านั้น ข้าพเจ้าเห็นเจ้าของโรงแรมหรือผู้จัดการเดินดูแลแขกทุกคนอย่างเท่าเทียม ทักทายและให้บริการอย่างที่ผมแอบคิดอยู่ในใจ คือ “รักคุณเท่าฟ้า” อันเป็นจิตวิญญาณของสายการบินแห่งชาติ พูดจาทั้งภาษาไทย-อังกฤษได้อย่างไพเราะ พูดน้อย แต่มีความสุภาพเรียบร้อย อ่อนน้อมถ่อมตน และตั้งใจให้บริการอย่างที่กล่าวไว้ แล้วมีหรือที่ผู้คนจะไม่จดจำ ข้าพเจ้ามองไปถึงว่า คงเป็นความสุขอย่างมากของท่านผู้เป็นเจ้าของตลอดจนพนักงานทุกคนที่นี่ที่ได้ทำอะไรเช่นนี้ คงมีความอิ่มเอมใจที่ได้แลเห็นแขกเหรื่อทั้งที่เป็นคนไทยและชาวต่างประเทศมีความสุขในการมาเยือน มีความพึงพอใจ หาใช่คิดแค่เพียงเรื่องรายได้ กำไร แต่คงพร่ำเพียรคิดและปฏิบัติโดยตลอดเวลาในการยึดมั่นหลักปรัชญาความพอเพียง ความเป็นคนดีมีน้ำใจในแบบฉบับของคนไทย (Thainess) พร้อมกับการเผยแพร่ชื่อเสียงเกียรติคุณขององค์กรและประเทศชาติ เพราะเพียงการไม่เอาเปรียบ แต่มีความเพียร มีความโอบอ้อมอารีมีน้ำใจ ไม่ทุจริตคดโกงใคร ไม่เย่อหยิ่งลำพองตนอย่างผิดๆ เพียงเท่านี้ ก็ย่อมสามารถเอาชนะในทุกอย่างได้ น่าจะเป็นกรณีศึกษา สำหรับอีกหลายๆ เรื่องที่ทำแล้ว ทำด้วยใจ ทำด้วยความตั้งใจ และความผูกพัน มีความเสียสละ ไม่เห็นแก่ตัวแต่เพียงอย่างเดียว เหมือนชาวดินแดนซากุระ ซึ่งข้าพเจ้าจดจำได้แม่นยำเมื่อครั้งได้รับทุนไปศึกษาวิชาประวัติศาสตร์เปรียบเทียบของรัฐบาลญี่ปุ่น ณ กรุงโตเกียว เวลาชาวแดนอาทิตย์อุทัยยืนโบกมืออำลาแขกเหรื่อ เขาทั้งชายและหญิงชาวญี่ปุ่นจะยืนโค้งคำนับอย่างนอบน้อม ประสานมือ และก้มศรีษะลงในระดับที่ต่ำมากให้กับแขกผู้มาเยี่ยมเยือนเมื่อถึงเวลาอำลาจากกันจนกระทั่งลับสายตา แม้แขกผู้นั่งอยู่บนรถโดยสาร รถยนต์ส่วนตัว หรือขบวนรถไฟชินคันเซน อาจจะหันกลับไปมองหรือไม่ก็ตาม ความจริงใจ ความเป็นสุภาพชน ความอ่อนน้อมถ่อมตน ความเป็นสุจริตชน และความปรารถนาดีเช่นว่านี้ โดยตามความเป็นจริง ถือเป็นเอกลักษณ์ของคนไทยที่มีมาแต่บรรพบุรุษ ดั่งที่สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพประทานสอนไว้แก่ศิษย์โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย โรงเรียนเทพศิรินทร์ โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย และจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ฯลฯ “เอกลักษณ์ของคนไทย คือ ความอ่อนน้อมถ่อมตน ที่มีแต่จะยิ่งทำให้ตนเองนั้นสูงในสายตาของผู้อื่น นอกจากคนโง่เขลาเท่านั้นที่ดูไม่ออก”
เราคนไทยทุกคนไม่ควรปล่อยให้เอกลักษณ์ของชาติประการนี้ถูกละเลยหรือหมดสิ้นไป จะเป็นเรื่องที่น่าเสียใจอย่างมาก

 

ร่วมแสดงความคิดเห็น