น้ำแม่ปิงเน่า ฝนทิ้งช่วง ตะไคร่น้ำเขียวเกลื่อน หวั่นก่อมลพิษ

เครือข่ายอนุรักษ์แม่น้ำปิง  จ.เชียงใหม่ กล่าวว่า จากสภาพฝนทิ้งช่วง ส่งผลให้แหล่งน้ำทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็น  สระ บึง หนอง คู คลอง แม่น้ำมีปริมาณน้ำลดลง ถึงแห้งขอด เฉพาะลุ่มน้ำปิงที่มีพื้นที่รับน้ำฝนกว่า 34,536.83 ตารางกิโลเมตร มี 15 ลุ่มน้ำสาขา มีน้ำท่าเฉลี่ยของ 167 หน่วยงาน ช่วงเมษายน (479 ล้าน ลบ.ม.) และพฤษภาคม (1,380 ล้าน ลบ.ม.) ทุกปี แต่ปรากฎว่าปีนี้ลดหายไปกว่า 60% ที่สะพานนวรัฐ สถานี พี 1 ช่วงฤดูฝน จะอยู่ที่ 1,345 ล้าน ลบ.ม.

จากรายงานสภาพน้ำท่าช่วงเช้า 6.00 น. วันนี้ (29 พฤษภาคม 2563) ความจุอยู่ที่ 445 ลบ.ม/วินาที ตลิ่ง 3.70 เมตร น้ำอยู่ในเกณฑ์น้อย ระดับน้ำ 1 เมตร เท่านั้น ยิ่งการกักเก็บในเขื่อนหลัก ๆ 2 แห่ง ทั้งแม่งัดสมบูรณ์ชลและแม่กวงอุดมธารา มีน้ำใช้การได้ราว ๆ 14-19% เป็นสถานการณ์ฝนทิ้งช่วงที่รุนแรง ผลกระทบจากความร้อน แล้ง ฝนทิ้งช่วง ระดับน้ำน้อย จะเกิดตะไคร่น้ำ สาหร่ายสีเขียวแกมน้ำเงิน ซึ่งเป็นปัญหาในแหล่งน้ำจืดทั่วโลกในขณะนี้

ปัจจุบันตะไคร่น้ำพิษ เริ่มแพร่กระจายในแหล่งน้ำจืดต่าง ๆ ของโลกมากขึ้น นักวิทยาศาสตร์ที่ทำการวิจัยศึกษาสภาพความความเปลี่ยนแปลงในแหล่งน้ำ รวมถึงกลุ่มอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมเชียงใหม่ พบข้อมูลเชิงวิจัยว่าเกิดจากหลายสาเหตุ ทั้งการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สารเคมีการเกษตร และการพัฒนาเมือง

ตะไคร่น้ำในตระกูลสาหร่ายสีเขียวแกมน้ำเงิน เป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิต ทั้งสัตว์น้ำ และมนุษย์ เพราะเมื่อได้รับตะไคร่ชนิดนี้เข้าไป จะทำให้เกิดอาการวิงเวียน ชัก เป็นแผลในกระเพาะอาหาร มีไข้ รวมถึงปล่อยสารพิษที่ทำลายอวัยวะในระบบร่างกาย

ด้านหน่วยงานท้องถิ่น ในเชียงหม่ กล่าวว่า ปัญหาตะไคร่น้ำสีเขียว และอื่น ๆ ที่ปรากฎในลำน้ำ แหล่งน้ำต่าง ๆ รวมถึงคูเมือง มีการจัดการด้วยระบบน้ำหมุนเวียน น้ำดีไล่น้ำนิ่ง น้ำเน่าเหม็นคาว โดยใช้สารกำจัดในกรณีพบมีจำนวนมาก ๆ  จะเกิดในช่วงร้อนจัดเป็นเวลานาน ๆ แต่จะค่อย ๆ ลดหายไป เมื่อมีฝนตกต่อเนื่อง ซึ่งกรณีในลำน้ำปิงนั้น นอกจากการกำจัดวัชพืช ผักตบชวาแล้ว ยังติดตามตรวจสอบปัญหานี้เช่นกัน