เมื่อเช้าวันอังคารที่ 15 กันยายน 2563 นายกฤษเพชร เพชระบูรณิน รองผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย ร่วมแสดงความยินดีกับชุมชนบุญเรืองและภาคีลุ่มน้ำอิง เนื่องในวาระที่ได้รับรางวัลอิเควเตอร์ ของโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (Equator Prize : UNDP) ประจำปี 2020 และเวทีเสวนาการยกระดับการจัดการป่าชุ่มน้ำอิงตอนล่าง รวมทั้ง แนวทางการขึ้นทะเบียนพื้นที่ชุ่มน้ำ โดยมี สำนักงานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมจังหวัดเชียงราย ชุมชนบุญเรือง ศูนย์ฝึกอบรมวนศาสตร์ชุมชนเพื่อคนกับป่า (RECOFTC) UNDP โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ มูลนิธิพัฒนาชุมชนและเขตภูเขา (พชภ.) สมาคมแม่น้ำเพื่อชีวิต สภาชุมชนลุ่มแม่น้ำปิง สถาบันชุมชนลุ่มแม่น้ำโขง และกลุ่มรักเชียงของ เข้าร่วมเฉลิมฉลองและแสดงความยินดีอย่างคับคั่ง
โดยการจัดกิจกรรมเป็นในรูปแบบเวทีลานเสวนากลางแจ้ง ในบริเวณป่าชุมชน มีการจัดนิทรรศการความสำเร็จของชุมชนบุญเรืองหน่วยงานภาคีต่าง ๆ ซุ้มอาหารพื้นเมืองผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ จากป่าชุ่มน้ำอิง
ในการนี้ รองผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย ได้ร่วมปล่อยปลาเพื่อขยายพันธุ์สู่แม่น้ำน้ำอิง เยี่ยมชมนิทรรศการและสินค้าชุมชน และร่วมสำรวจพื้นที่ป่าชุ่มน้ำอิงอีกด้วย
นายกฤษเพชร เพชระบูรณิน รองผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย กล่าวด้วยว่า จังหวัดเชียงรายพร้อมรับฟังเสียงประชาชนในพื้นที่ โดยยึดความต้องการของประชาชนในพื้นที่เป็นสำคัญ ในเมื่อประชาชนมีความเห็นว่าอยากอนุรักษ์ จนมีรางวัลในระดับสากลเป็นเครื่องการันตีด้วย ต่อไปจะได้ร่วมพัฒนาต่อยอดในเรื่องศูนย์การเรียนรู้เกี่ยวกับระบบนิเวศในป่าผืนนี้ เพื่อให้ลูกหลานและผู้ที่สนใจได้ศึกษาเรียนรู้ต่อไป
รางวัลอิเควเตอร์ ของโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (Equator Prize : UNDP) เป็นรางวัลรางวัลสิ่งแวดล้อมระดับนานาชาติ ที่มอบให้แก่ชุมชนท้องถิ่นและโครงการของกลุ่มชาติพันธุ์พื้นเมือง ที่มุ่งขับเคลื่อนหาทางออกและสร้างนวัตกรรมการพัฒนาอย่างยั่งยืนบนฐานของธรรมชาติ โดยในปีนี้มีชุมชนที่ได้รับการเสนอชื่อถึงเกือบ 600 แห่งจาก 120 ประเทศทั่วโลก โดยชุมชนเหล่านี้ต้องผ่านกระบวนการคัดเลือกทั้งหมด 4 ขั้นตอน โดยคณะกรรมการที่ปรึกษาทางเทคนิคได้ตัดสินเลือกกลุ่มอนุรักษ์ป่าบ้านบุญเรืองให้เป็น 1 ใน 10 ชุมชน ที่ได้รับรางวัลในปีนี้ นับเป็นความภาคภูมิใจที่ความหวังเป็นความสำเร็จที่น่ายินดี
สำหรับชุมชนบุญเรือง เป็นชุมชนที่ตั้งอยู่บนลุ่มน้ำอิงตอนปลาย มีประวัติศาสตร์ ในการอนุรักษ์ป่าชุ่มน้ำมาอย่างยาวนานและต่อเนื่องกว่า 300 ปี ยืนหยัดป้องกันพื้นที่ป่าจากอดีตถึงปัจจุบัน มากกว่า 3 ช่วงอายุคน ทั้งจากภัยคุกคามต่าง ๆ และท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงของนโยบาย สภาพเศรษฐกิจและสังคม มีความพยายามที่จะนำพื้นที่ป่าชุ่มน้ำไปใช้ประโยชน์เพื่อวัตถุประสงค์อื่น ๆ ที่อาจส่งผลกระทบต่อสภาพธรรมชาติ และสร้างความเสียหายแก่ระบบนิเวศป่าชุ่มน้ำ ซึ่งมีความสำคัญต่อวิถีชุมชนท้องถิ่น โดยชุมชนได้ผนึกกำลังร่วมกับภาคีเครือข่ายทุกภาคส่วน จนสามารถปกป้องพื้นที่ป่าชุ่มน้ำที่สำคัญและป่าผืนใหญ่ที่สุดของลุ่มน้ำอิงไว้ได้ เพื่อให้ทำหน้าที่เป็นแหล่งแก้มลิงป้องกันภัยพิบัติจากอุทกภัยน้ำท่วม เป็นแหล่งอาหารปลอดภัย และเป็นแหล่งกักเก็บคาร์บอนที่จะช่วยบรรเทาภาวะโลกร้อนไปพร้อมกันได้อีกด้วย
ร่วมแสดงความคิดเห็น