ล้านนาวาไรตี้…”ของหมดจากตลาด”

เคยได้ยินเซียนพระ หรือคนหาพระเครื่องมาปล่อย บ่นกันบ้างมั้ยครับ ถ้าเป็นเซียนพระเหมือนกัน ก็คงจะเคยได้ยินมาบ้าง เมื่อได้ยินอีกก็จะรู้สึกเฉย แต่สำหรับคนที่ไม่เคยได้ยิน สิ่งที่คนเหล่านี้บ่น จะทำให้ท่านผู้อ่านตกใจ เพราะหลายคนไม่ได้บ่นว่าขายไม่ดี อย่างที่สภาวะเศรษฐกิจปัจจุบันเป็นอยู่ แต่ที่เค้าบ่นกัน คือ “ไม่มีพระให้ซื้อ” ต่างหาก พอได้ยินแล้วหลายคนอาจจะงง ว่า มันจะไม่มีให้ซื้อได้อย่างไร ในเมื่อเวลาเดิเข้าไปในสนามพระก็เห็นพระวางอยู่เยอะแยะมากมาย อย่างนี้น่าจะเรียกว่าพระเยอะแต่หาคนซื้อน้อยมากกว่า แต่ในความเป็นจริงแล้วทุกอย่างกลับตาลปัตรเลยครับ ไม่มีให้ซื้อจริงๆ

การบอกว่าไม่มีพระให้ซื้อ ประกอบด้วย เหตุหลักๆ อยู่หลายข้อ ข้อแรกที่เป็นเหตุผลหลัก คือ ไม่มีพระหลัก หรือพระที่มีราคาพอสมควรให้ซื้อ อยากได้พระดีมีคุณภาพระดับหลายหมื่นขึ้นไป เดินหาจนขาขวิด กลับไม่ได้เสียตังเพราะไม่มีพระให้ซื้อ เหตุผลข้อต่อมาคือ พระหลักส่วนใหญ่ อยู่ในมือพ่อค้าพรรคพวกเดียวกัน แบบนี้ทำให้ราคาซื้อขายกันระหว่างพ่อค้าที่ขายของระดับเดียวกัน ราคาพอๆ กัน ทำได้ยาก กำไรน้อย โอกาสเปลี่ยนมือไปมาจึงไม่เกิดขึ้น เพราะซื้อมาแล้วไม่มีกำไร หรือไม่สามารถทำกำไรได้นั่นเอง เหตุผลที่พอคิดออกข้อสุดท้ายคือ ในบรรดาพระที่วางอยู่ เพราะรอเจ้าของอย่างมากมาย ไม่ว่าจะเป็นพระสาลหลัก หลวงปู่ทิม หลวงปู่ทวด หลวงปู่โต๊ะ และหลวงปู่หลวงพ่อดังๆ ท่านอื่นอีกเยอะแยกมากมาย พอมีราคาเข้าหน่อย ก็มักจะเป็นพระทำดีมีฝีมือ ตั้งราคาวัดดวงกันเป็นส่วนใหญ่ เพราะฉะนั้น ถ้าเป็นคนเล่นเป็น ดูเป็น ก็จะมองผ่านพระเหล่านี้ไป โดยไม่ต้องเสียเวลาหยิบขึ้นมาส่อง เพราะฉะนั้นนี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมไม่มีพระให้ซื้อ

เมื่อคำที่ว่า “ไม่มีพระให้ซื้อ” เป็นคำตอบแล้ว ให้ย้อนไปตั้งคำถามว่าเพราะอะไรจึงเป็นเช่นนั้น เหตุผลง่ายๆ คือ เวลามีพระให้ซื้อ ก็มักจะมีคนซื้อเสมอ เมื่อซื้อแล้วก็เก็บเอาไว้ เหมือนของสะสม เอามาห้อยใช้บ้าง สลับใช้กับองค์อื่นบ้าง เวลามีพระน่าซื้อเข้ามาเมื่อไหร่ ก็มักจะซื้อเก็บ แล้วก็หายไปซะทุกที ไม่ยอมขายออกมากัน ทำให้เป็นที่มาของคำว่า ของหมดไปจากตลาด ลองสังเกตกันดูเถอะครับ ที่บอกว่าเศรษฐกิจไม่ดี แต่พระกลับไม่มีออกมาวางขาย จะมีบ้าง แต่ไม่มากนัก ส่วนใหญ่ที่มีออกมาวางขาย ไม่ว่าจะเป็นในศูนย์พระหรือในเว็บศูนย์พระขนาดใหญ่ ก็มักจะตั้งราคาชนิดที่แตะกันไม่ได้เลยทีเดียว เพราะฉะนั้น ช่วงเวลานี้สรุปได้สั้นๆ ว่า เศรษฐกิจไม่ดีก็จริง แต่หาเช่าหลักราคามาตรฐานยากมาก ถ้าราคาไม่ล้นเพดาน ก็ไม่มีให้ซื้อ

ผมเองเคยคุยเรื่องการเก็บสะสมกับเพื่อนท่านหนึ่งที่ปัจจุบันผันตัวมาเป็นลูกค้าประจำ ผมถามถึงเหตุผลว่าทำไม ถึงชอบซื้อพระเก็บ เห็นถามทีไรก็ซื้อทุกที คำตอบที่ได้อย่างง่ายๆ คือ พระเครื่องที่เป็นพระแท้เป็นของน่าสะสม ปัจจัยดี มีมูลค่าและจะหายากขึ้นเรื่อยๆ ถ้าเป็นของประเภทนี้ก็ซื้อได้หมด ขอให้ปัจจัยดี ยิ่งถ้าเป็นของเก่ามีอายุ งานละเอียดปราณีต ปริมาณการสร้างน้อย ราคาสมเหตุผลยิ่งน่าซื้อ เขาให้ทรรศนะว่าสำหรับนักสะสมที่ชอบเก็บเพื่อการลงทุนแล้ว มองพระเครื่องเหมือนการเก็บสะสมภาพวาดศิลปินดัง แต่มีราคาถูกกว่า ซื้อทีหลักหมื่น หลักแสน ไม่ใช่หลักล้าน ตลาดกว้างกว่าภาพวาดที่มักจะเกิดการเปลี่ยนมือส่วนใหญ่ในการประมูล ตามแกลลอรี่ต่างๆ ก็มีขายแต่ไม่ใช่ซื้อกันทุกวัน เก็บได้ง่ายกว่า ใส่กล่องเข้าตู้เซฟก็พอแล้ว นอกจากภาพวาดแล้ว การสะสมนาฬิกาข้อมือ และของสะสมที่มีมูลค่าสูงอื่นก็ไม่มีความแตกต่างกัน จุดประสงค์การเก็บของนักสะสมทุกวันนี้ใกล้เคียงกัน เก็บแล้วมีมูลค่าเพิ่ม เพิ่มมูลค่าทุกปี และหายากมากขึ้นในอนาคต ทุกอย่างที่เขียนมาจึงเป็นเหตุผลรองรับหัวข้อคอลัมน์ว่า ของหมดจากตลาด นั่นเอง

ณัฐพล โอจรัสพร
www.siamboran.com