“เติ้ง ลี่ จวิน”…จากไปครบ 21 ปี มาสิ้นชีวิตที่….เมืองเชียงใหม่!!

วานนี้ได้เดินเข้าไป “โรงแรมอิมพีเรียลแม่ปิง” ได้ยืนดูป้าย (แต่อ่านไม่ได้เพราะเป็นภาษาจีนล้วนๆ)…แต่ก็พอเดาความหมายได้ ป้ายได้กล่าวถึง “เทเรซ่า เตง” หรือที่เรารู้จักกันอีกชื่อ “เติ้งลี่จวิน”ก่อนที่จะเขียนต่อว่า “ป้ายเติ้งลี่จวิน” มีความหมายอะไรนั้น ก็ต้องให้รู้จักกันก่อนกับสาวจีนชื่อนี้ที่เป็นศิลปินประเทศไต้หวันแต่ชื่อก้องเอเซียเป็นที่รู้จักและยอมรับกันดี เป็นเวลาร่วมยี่สิบปีแล้วที่โลกได้สูญเสียศิลปินในดวงใจของประชาชนผู้นี้ไป

เธอได้จบชีวิตลงขณะมานอนหลับพักผ่อนที่โรงแรมอิมพีเรียลแม่ปิง เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม ปี 2538…….ด้วยโรคหอบหืดขั้นรุนแรงและมาสิ้นลมหายใจที่โรงพยาบาลด้วยวัย 42 ปีเท่านั้น

คนที่เป็นวัยรุ่นในยุคนี้อาจไม่รู้จัก “เติ้งลี่จวิน” แต่อาจจะเคยได้ยินเพลงจนชินหูที่ปัจจุบันนี้ยังร้องกันเกร่ออย่างเช่นเพลง เถียนมี่มี-เยว์เหลียงไต้เปี่ยวหวอเตอชิน-ฟงเหยเพียวเพียว หรือที่คนไทยเอาทำนองมาร้องดังอมตะในเพลง
รักฉันนั้นเพื่อเธอ ก็อยากให้ทีนเอจเด็กรุ่นใหม่ได้รู้จักเธอดีมากไปกว่านี้เลยของเขียนแนะนำประวัติให้ทราบกันคร่าวๆ
แล้วจะบอกว่า“ป้าย”ที่ติดในโรงแรมอิมพีเรียลแม่ปิง….มีความหมายว่าอย่างไร??

สำหรับประวัติของ “เทเรซา เติ้ง” หรือ “เติ้งลี่จวิน” หนึ่งในนักร้องเพลงจีนชาวไต้หวันผู้มีอิทธิพลมากที่สุดในวงการเพลงจีน เกิดเมื่อวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2496 ที่เมืองเป่าจง มณฑลหยุน หลิน ประเทศไต้หวัน ในสมัยเด็ก “เติ้งลี่จวิน” ได้ชนะการประกวดร้องเพลงมาหลายรางวัล

จนกระทั่งปี พ.ศ.2511 “เติ้งลี่จวิน”เริ่มมีชื่อเสียงครั้งแรกเมื่อเธอได้ขึ้นร้องเพลงในรายการเพลงที่มีชื่อเสียงของไต้หวัน ส่งผลให้เธอได้เซ็นสัญญาบันทึกเสียงกับ “บริษัทไลฟ์เรคคอร์ด” และออกอัลบั้มหลายอัลบั้มในปีต่อมา
ไม่เพียงแค่ในไต้หวันเท่านั้น แต่ “เติ้งลี่จวิน” ยังประสบความสำเร็จอย่างสูงในประเทศญี่ปุ่น หลังจากที่เธอได้ออกอัลบั้มเพลงภาษาญี่ปุ่นกับ “โพลิคอร์เคคคอร์ด” ในปี พ.ศ 2516 และสามารถคว้ารางวัลดาวรุ่งยอดเยี่ยมในปีนั้นได้จากการเข้าร่วมประกวดร้องเพลงในรายการ “โคฮะคุ อุตะ กัสเซน” ของสถานีโทรทัศน์เอ็นเอชเค จนทำให้เธอได้รับการบันทึกเสียงออกอัลบั้มเป็นภาษาญี่ปุ่นอีกหลายอัลบั้ม

ไม่เพียงแค่ญี่ปุ่น ชื่อเสียงของ”เติ้งลี่จวิน” เริ่มกระจายไปทั่วโลก และแน่นอนเปรี้ยงปร้างในเอเซีย ไม่ว่าจะเป็น มาเลเซีย อินโดนีเซีย ฮ่องกง สิงคโปร์ จีนแผ่นดินใหญ่ เวียดนาม….รวมถึงประเทศไทยเรา!!

ประวัติน่าศึกษาของ”เติ้งลี่จวิน” ยังมีเกร็ดที่น่ารู้อีกมากมาย วันนี้ขอเขียนคร่าวๆ ตามเนื้อที่ที่มีอยู่ ครบรอบวันที่เธอจากไปในเดือนพฤษภาคงมีโอกาสได้เขียนถึงราชินีเพลงจีนผู้ล่วงลับอีก

ขอเขียนปิดท้ายถึง“ป้าย”ที่ติดไว้ในโรงแรมฯว่าหมายถึงอะไร กลายเป็นของเห่อที่ชาวจีนที่อยากจะมาเข้าพัก “โรงแรมอิมพีเรียลแม่ปิง” สถานที่พักผ่อนวาระสุดท้ายของเธอ และอยากเข้าไปเยือนห้องที่เธอพักผ่อนหลับนอนในโรงแรมแห่งนี้ทำถูกแล้วที่ผู้บริหาร“โรงแรมอิมพีเรียลแม่ปิง”อนุรักษ์ห้องนี้ไว้ไม่ให้ใครได้เข้าพัก แต่จัดต้อนรับ
ทุกบ่ายด้วยการให้ชาวจีนที่ยังรักและอาลัยมานั่งดื่มชาในห้อง “เทเรซา เตง”ที่เป็นห้องสูท ว่าครั้งหนึ่งเขามาเมืองไทยและได้ไปดื่มนํ้าชาในห้องสูทของ “เติ้งลี่จวิน” ศิลปินที่พวกเรารักและบูชาต่อหน้ารูปถ่ายของเธอ“โรงแรมอิมพีเรียลแม่ปิง”จัดให้ดื่มชาเฉพาะในช่วงบ่ายเท่านั้น…ไม่จัดให้ดื่มไวน์ในช่วงกลางคืน เพราะหาก “เติ้งลี่จวิน”มาร่วมดื่มด้วย มีหวังวงแตก!!!!

ม้าเหล็ก

ร่วมแสดงความคิดเห็น