กลิ่นอายของเทศกาลสงกรานต์ พึ่งจะผ่านพ้นไปหมาดๆ ประเพณีของล้านนา ก็จะมีการรดน้ำดำหัวขอพรญาติผู้ใหญ่ พ่อแม่ปู่ย่าตายาย รวมถึงครูบาอาจารย์ผู้มีพระคุณ และ สิ่งที่จะตามมาในเวลาอีกไม่กี่เดือนต่อจากนี้ ของผู้ที่มีบุตรหลานในวัยกำลังศึกษา นั่นก็คือค่าใช้จ่ายอุปกรณ์การเรียน ค่าเครื่องแบบ ใครมีลูกไม่กี่คนก็ดูจะไม่หนักหนาเท่าไหร่ แต่หากมีลูกหลายคน อาจจะต้องปวดหัวกับค่าใช้จ่ายกันนิดหน่อย จากการสอบถามบรรดาผู้ที่มีอาชีพซื้อขายพระเครื่อง และสังเกตุตามสนามนัดพระทั่วไป ทั้งก่อนสงกรานต์ และ หลังสงกรานต์ เพื่อนๆหลายๆ คนต่างพูดกันเป็นเสียงเดียวว่า “สถานการณ์เงียบงัน“ เศรษฐกิจไม่ดี ลูกค้าประจำที่เคยซื้อก็หยุดทำการซื้อขาย ผลกระทบแบบนี้ต้องยอมรับว่าน่าเห็นใจผู้ค้าที่มีทุนน้อย แต่วงการพระเครื่องแปลกอยู่อย่างหนึ่งซึ่งจากการสังเกตมาหลายๆรอบ ถึงวงการพระเครื่องจะดูเงียบๆ แต่ หากมีพระสวยๆ พระหลักๆ พระยอดนิยมออกมา ก็ยังมีคนรอช้อนซื้ออยู่ นี่คือเสน่ห์ของวงการพระเครื่อง แต่สถานการณ์เศรษฐกิจขาลงแบบนี้ก็อย่าได้ประมาทในการใช้จ่าย จะพูดเรื่องธรรมชาติของพระเหนือ หรือพระเกจิเมืองเหนือ มีการขึ้นลงค่อนข้างจะแกว่งมากๆ บทถึงคราจะขึ้น ก็ขึ้นจนน่าตกใจ บทถึงคราจะลง ก็ลงจนน่าใจหาย มีลูกค้าชาวจีนที่เคยซื้อขายกันประจำ เขาบอกว่าพระเกจิแดนล้านนาเก่งมาก ไม่แพ้เกจิภาคอื่นๆ แต่ทำไม ราคาวัตถุมงคลของพระสู้ เกจิภาคกลาง ภาคอีสาน ภาคใต้ ไม่ได้ ผมก็ให้คำตอบว่า กำลังซื้อของพระเหนือมีน้อย ทุกวันนี้วงการพระเครื่องมีชาวต่างชาติเข้ามาซื้อขายมากขึ้น ก็เป็นสิ่งที่ดีสำหรับวงการพระเครื่อง ชาวต่างชาติเล่นพระหลากหลายรูปแบบ ทั้งสายเครื่องราง สายองค์เทพ บางกลุ่มซื้อของสนามของโรงงานกลับไปขายต่อที่บ้านของเขา แต่ก็มีอีกส่วนหนึ่งที่เล่นพระแท้พระมาตรฐาน กลุ่มนี้ถือเป็นตลาดหลักของวงการพระเครื่อง คนกลุ่มนี้จะซื้อขายพระที่ผ่านการประกวดติดรางวัล โดยไม่สนใจว่าจะเป็นรางวัลที่เท่าไหร่ ขอให้มีใบประกาศจากงานที่มีมาตรฐานเป็นใช้ได้ หรืออย่างน้อยต้องมีบัตรรับรองจากสถาบันที่น่าเชือถือ ซึ่งก็มีหลายๆสถาบันออกบัตรรับรองอยู่ ก็อยากจะฝากพี่น้องผู้ค้า รักษาตลาดชาวต่างชาติไว้ให้ดี เพราะนี่เป็นกำลังหลักของวงการพระเครื่อง ท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้พี่น้องวงการพระเครื่องทุกๆ ท่าน ขอให้ผ่านพ้นสภาวะเศรษฐกิจขาลง ไปได้ นะครับ
ไก่ สวนดอก
ร้านพรมารดาพระเครื่อง
ร่วมแสดงความคิดเห็น