สวยอ่างแก้วเพริศแพร้วเด่นพราว อ่างเก็บน้ำ มช. กับบรรยากาศสุดแสนโรแมนติก

หากใครมีโอกาสยามเย็นได้เข้าไปในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ อยากจะชวนผู้อ่านไปเยือนอ่างแก้ว อ่างเก็บน้ำของ มช.กับบรรยากาศสุดแสนโรแมนติก กับวิวทิวทัศน์ดอยสุเทพที่อยู่เบื้องหน้า มีลมพัดเย็นๆจากผิวน้ำ อีกทั้งเสียงเหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลายจากสวนสัตว์เชียงใหม่ที่อยู่ใกล้ๆ จึงเป็นสถานที่ที่มีทั้งนักศึกษามาอ่านหนังสือ มานั่งเล่นถ่ายรูป ร้องเพลง รวมทั้งบรรดานักท่องเที่ยวทั้งไทยเทศ มาเดินรับบรรยากาศกันอย่างมีความสุขดั่งเพลง “อ่างแก้ว” ที่ ศรีสวัสดิ์ พิจิตรวรการ ได้แต่งคำร้อง และครูเอื้อ สุนทรสนาน ได้ให้ทำนองไว้

โอ้แพรวพราย นอนซบหินทรายหายใจรวยรื่น หวานอันใดฉ่ำใจจนชื่น ทั้งวันและคืนเจ้าเครงครื้นรื่นรมย์

โอ้อ่างแก้วแววตา ชายเมื่อหญิงมาหาความเย็นร่ม เห็นเพียงแววอ่างแก้วแววสม ขวัญพลอยภิรมย์ชื่นชิดชมร่มเงา

โอ้วิมานสวรรค์ เพ้อใครกันนั่นพล่ามเอาเพรียกเอาอ่างแก้วคงเรียกเร้า ฟ้าพิงค์พริ้งเพราให้ชมเขาพลอดกัน

โอ้อ่างแก้วแวววาว คงเคลิ้มเห็นดาวเคล้าคลอยลอยหลั่น น้ำรัญจวนคลื่นครวญกระสันต์ ซึ่งในสัมพันธ์ที่หญิงปันให้ชาย

หากเอ่ยถึงความเป็นมานั้น ด้วยคณะผู้ก่อตั้งมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ได้ห่วงใยสวัสดิการของชุมชนมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ในอนาคต จึงได้ทำอ่างเก็บน้ำขึ้นเพื่อการประปา ในปี พ.ศ. 2504 โดย มช. มีลำห้วย 5 สายไหลผ่านจากทิศเหนือไปสู่ทิศใต้ โดย 2 ใน 5 ห้วยที่ไหลผ่านได้แก่ “ห้วยแก้ว” และ “ห้วยกู่ขาว” ซึ่งเป็นสายที่มีน้ำไหลผ่านมากตลอดทั้งปี คณะผู้ก่อตั้ง มช. จึงขอความร่วมมือกรมชลประทานให้ทำเขื่อนตรงที่ห้วย 2 สายนี้ไหลมารวมกัน จนเกิดเป็น “อ่างแก้ว” ในทุกวันนี้ซึ่งจุน้ำได้ประมาณ 400,000 ลูกบาศก์เมตร

ร่วมแสดงความคิดเห็น