เจ้าของร้านอาหารริมน้ำเก็บรองเท้านักท่องเที่ยวที่ไหลมากับน้ำ ประกาศหาเจ้าของ

เจ้าของร้านอาหารริมน้ำแม่แจ่ม อำเภอฮอด เก็บรองเท้าแตะของนักท่องเที่ยวที่ไหลมาตามน้ำแขวนไว้กับราวไม้ไผ่ประกาศหาเจ้าของให้มารับคืน โดยรองเท้าเป็นของนักท่องเที่ยวมารับประทานอาหารเล่นน้ำเผลอทำรองเท้าตกน้ำและไหลมาตามน้ำมาเกยตื้นใกล้กับร้าน พร้อมกันนี้ป้ายพร้อมข้อความหยอกล้อสะกิดสร้างรอยยิ้มให้กับนักท่องเที่ยวที่มาใช้บริการได้เป็นอย่างดี

โดยนายนิกร ศรีวงค์ เจ้าของร้านแพไอซ์ซี่ ริมน้ำแม่แจ่ม อำเภอฮอด ได้นำรองเท้าแตะที่ไหลมากับน้ำประมาณ 16 ข้างมีทั้งรองเท้าเด็ก รองเท้าผู้ใหญ่ และรองเท้าผ้าใบ มาแขวนไว้กับราวไม้ไผ่ริมตลิ่งลงลงแม่น้ำแจ่ม เพื่อประกาศหาเจ้าของรองเท้าพร้อมขึ้นป้ายเขียนข้อความว่า “ไร้คู่อีกแว้ว” และอีกข้อความระบุว่า “รองเท้าไร้คู่ เหมือพธูที่ไร้ร๊าก” เพื่อประชาสัมพันธ์ให้กับนักท่องเที่ยวให้อย่าเผลอทำรองเท้าตกน้ำ โดยก่อนหน้านี้เจ้าของร้าน ได้เก็บรองเท้าแตะที่ไหลมาตามน้ำและมาเกยตื้นใกล้กับร้าน ตั้งแต่เปิดร้านต้นเดือนมีนาคม รวมทั้งหมด ประมาณ 20 ข้าง และมีนักท่องเที่ยวบางรายมามาดูรองเท้าและขอคืนไป

สำหรับร้านอาหารที่ติดลำน้ำแม่แจ่ม หลักกิโลเมตรที่ 8 จนถึงหลักกิโลเมตรที่ 12 อยู่เลียบกับทางหลวงหมายเลข 108 เส้นทางระหว่าง ฮอด-แม่สะเรียง อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ ช่วงฤดูร้อนได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยวจะพาครอบครัวและบุตรหลานไปเล่นน้ำคลายร้อนทำให้พ่อค้าแม่ค้ากว่า 20 รายที่ได้ขออนุญาตจากเจ้าหน้าที่ ที่เกี่ยวข้อง เปิดร้านขายอาหารโดยมีการทำนั่งร้านริมน้ำไว้คอยบริการโดยจะล่ะวันมีนักท่องเที่ยวเข้ามาเล่นน้ำไม่ต่ำกว่า 2,500 คนโดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงเทศกาลวันสงกรานต์มีนักท่องเที่ยวมาเล่นน้ำคลายร้อนบริเวณดังกล่าวไม่ต่ำกว่า 5 พันคนต่อวัน ซึ่งนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะถอดรองเท้าไว้ริมตลิ่งหรือนำไปวางบนแพนั่ง โดยนักท่องเที่ยวบางรายจะเผลอปล่อยรองเท้าไหลตามน้ำมาเกยตื้นบริเวณดังกล่าว

ด้านเจ้าของร้านแพไอซ์ซี่เปิดเผยว่า ได้เริ่มทำป้ายประชาสัมพันธ์และเก็บรองเท้าแตะที่ไหลมาตามน้ำและมาเกยตื้นที่หน้าร้านตั้งแต่ประมาณเดือนมีนาคม นักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวบางรายจะลืมรองเท้าไว้ บางครั้งจะมีรองเท้าไหลมากับน้ำมาข้างเดียวตนจึงเก็บรองเท้านำมาแขวนซึ่งไม่ต้องการให้เกิดมลภาวะกับลำน้ำประกอบกับ คิดว่าเจ้าของรองเท้าส่วนใหญ่คงจะหารองเท้าข้างที่หายไปจึงได้เก็บและนำมาแขวนไว้เพื่อประกาศหาเจ้าของรองเท้า ซึ่งปีผ่านๆมาตนเก็บรองเท้าที่นักท่องเที่ยงลืมหรือไหลมากับน้ำมากถึง 30 ข้าง แต่หลังจากที่ตนทำป้ายประชาสัมพันธ์ให้กับนักท่องเที่ยวให้ระวังรองเท้าหายผลปรากฏว่าจำนวนรองเท้านักท่องเที่ยวหายลดลงมากกว่าครึ่งเลยทีเดียว