“ ลุงต๋าคำ ” ตำนานวณิพกตาบอดแห่งล้านนา

ตำนานวณิพกตาบอดที่ถ่ายทอดผ่านเสียงร้องและ ปลายปากกาของ จรัล มโนเพ็ชร คือหนึ่งในภาพจำที่คนรู้จักเกี่ยวกับตัวตนของวณิพกเฒ่า มือซึงเทวดาแห่งล้านนา ที่เล่ากันว่า การขับซอของวณิพกเฒ่านั้นสามารถเรียกฝูงนกบินลงมาเคล้าคลอเสียงเพลงได้

ซึ่งวันนี้ “เชียงใหม่นิวส์” จะพาทุกมารู้จักกับตำนานวณิพกตาบอดแห่งล้านนา “ลุงต๋าคำ ชัยวินา”

ในช่วงต้นศตวรรษที่ ๒๕ หรือประมาณพ.ศ. ๒๕๐๐-๒๕๒๐ เมืองเชียงใหม่ได้มีตำนานเล่าถึงวณิพกตาบอดกับ “ซึง” ประจำตัว พร้อมกับฝีมือบรรเลงที่เหนือดนตรีทั่วไป ซึ่งตำนานนี้ก็ค่อย ๆ เลือนหายตามการเวลา ทว่าภายหลังได้มีการค้นพบฟิล์มภาพยนตร์ที่บันทึกภาพ ยืนยันถึงตำนาน “ลุงต๋าคำ” วณิพกตาบอดแห่งล้านนา ทำให้เรื่องราวของวณิพกผู้เชี่ยวชาญการดนตรีได้กลับมาเป็นที่รู้จักอีกครั้ง

ลุงต๋าคำเป็นวณิพกตาบอด ที่เล่นซึงแลกเงิน โดยอาศัยภรรยาของลุงที่เป็นคนสายตาปกติคอยจูงไปตามสถานที่ต่าง ๆ เพื่อเล่นซึงแลกเงิน บางครั้งก็ร้องเพลงซอไปด้วย ลุงตาคำเป็นคนหยิ่ง ไม่ก้มหัวให้ใคร ใจสู้ หากวันไหนไม่ได้เงินจากการเล่นดนตรีก็พร้อมจะอด ความสามารถในการเล่นซึงของลุงต๋าคำ เล่ากันว่าสามารถเรียกนกให้บินลงมาเล่นรอบตัวลุงได้ จนหลายคนเรียกขานว่า “เทพซึงแห่งล้านนา” ลุงต๋าคำ มีลูกศิษย์ติดตามจำนวนหนึ่ง ด้วยรูปลักษณ์และความยากจน ทำให้ลุงต๋าคำไม่เคยถูกยอมรับในวงกว้าง หากวณิพกเฒ่าไม่เคยใส่ใจต่อชื่อเสียงยังคงตระเวนขับกล่อมผู้คนด้วยเสียงซึง ตราบจนวาระสุดท้าย ลุงต๋าได้เสียชีวิตในวัยร่วม ๙๐ ปี

เรียบเรียงโดย : “เชียงใหม่นิวส์”