จรัล มโนเพ็ชร เป็นศิลปินผู้ทรงอิทธิพลต่อวงการดนตรีไทย โดยเฉพาะการนำ “โฟล์คซองคำเมือง” หรือบทเพลงพื้นบ้านล้านนามาประยุกต์ให้ร่วมสมัยและได้รับความนิยมในระดับประเทศ เขาเกิดเมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2494 ที่บ้านย่านวัดเกตุ เมืองเชียงใหม่ ในช่วงปี พ.ศ. 2520 จรัลนำดนตรีพื้นเมืองล้านนา ซึ่งดั้งเดิมมักใช้เครื่องดนตรีอย่างซึงหรือสะล้อ มาผสมผสานกับเครื่องดนตรีสมัยใหม่ เช่น กีตาร์และแมนโดลิน ทำให้เกิดเสียงดนตรีที่แปลกใหม่และเป็นเอกลักษณ์ เสียงเพลงของจรัลไม่เพียงแค่ไพเราะ แต่ยังสื่อสารถึงวิถีชีวิต วัฒนธรรมและปัญหาสังคมของชาวล้านนาได้อย่างลึกซึ้ง
บทเพลงดังที่สร้างชื่อเสียง ได้แก่ อุ๊ยคำ สาวมอเตอร์ไซค์และคนสึ่งตึง เนื้อเพลงส่วนใหญ่มีความเรียบง่ายแต่กินใจ เล่าเรื่องราวของชีวิตผู้คน ทั้งความสุข ความทุกข์ และความเป็นภาคเหนือ
ความสามารถรอบด้านของจรัลส่งผลให้ได้รับรางวัลดนตรี สีสันอวอร์ด ในปี พ.ศ. 2538 โดยคว้าถึงสามรางวัลในปีเดียว ได้แก่ ศิลปินชายเดี่ยวยอดเยี่ยม เพลงยอดเยี่ยม และอัลบั้มยอดเยี่ยมจากผลงาน ศิลปินป่า ในปี พ.ศ. 2539 จรัลยังได้รับเชิญให้เป็นตัวแทนครูเพลงภาคเหนือในงานพระราชพิธีกาญจนาภิเษก เขาแต่งเพลง ฮ่มฟ้าปารมี เพื่อเฉลิมฉลองในโอกาสนี้ บทเพลงดังกล่าวได้รับความนิยมอย่างมากและถูกนำไปใช้ในการเรียนการสอนในวิชานาฏศิลป์ บทส่งท้ายชีวิตศิลปินแห่งล้านนา
จรัล มโนเพ็ชร เสียชีวิตในเช้าวันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2544 ที่จังหวัดลำพูน ด้วยภาวะหัวใจล้มเหลวฉับพลัน ข่าวการจากไปของเขาสร้างความตกใจและเศร้าโศกให้กับผู้คนทั่วประเทศ แม้เวลาจะผ่านไปนานเพียงใด บทเพลงของจรัลยังคงเป็นที่จดจำ ไม่เพียงในแง่ของดนตรีที่ไพเราะ หากยังสะท้อนถึงวิถีชีวิตและความงดงามของวัฒนธรรมล้านนาได้อย่างลึกซึ้ง จรัล มโนเพ็ชร ยังเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนรุ่นใหม่ที่ต้องการสร้างงานศิลปะที่สะท้อนถึงรากเหง้าและความเป็นตัวตนของตนเองอย่างแท้จริง
ที่มา : เทศบาลนครเชียงใหม่ https://www.cmcity.go.th/list/page/509/ประติมากรรม%20จรัล%20มโนเพ็ชร/
ร่วมแสดงความคิดเห็น