นายโสภณ รัตนกูลชัย เกษตรกรผู้ปลูกไผ่เชียงดาว สร้างรายได้งามและรักสิ่งแวดล้อม
บทพิสูจน์ได้ว่าไม่จำเป็นต้องมีพื้นที่มาก ไม่ต้องมีเงินทุนสูง ก็สามารถประสบความสำเร็จได้เหมือนกัน ค้นหาว่าชนิดพืชให้เหมาะกับพื้นที่จะสร้างรายได้งาม “ไผ่” เป็นพืชโตเร็วที่มีศักยภาพสูง
ไผ่ เป็นพืชที่มีความสามารถกระจายพันธุ์ได้อย่างกว้างขวาง โตเร็วทันใช้ สามารถหมุนเวียนและทดแทนต้นที่ถูกตัดได้เร็ว จึงถือเป็นทรัพยากรที่มีศักยภาพในการทดแทนสูงและยั่งยืน ขณะที่มีการสำรวจพบไผ่ทั่วโลกประมาณ 1,500 ชนิด สำหรับประเทศไทยนั้นมีไผ่กระจายอยู่ทั่วประเทศพบไผ่ 69 ชนิด
นายโสภณ รัตนกูลชัย เกษตรกรปลูกไผ่ อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ เดิมทำงานในเมือง เป็นครูสอนที่ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตเชียงใหม่ มีแนวคิดที่กลับมาบ้านทำสวนเกษตร โดยไม่ใช่สารเคมี บนพื้นที่ ขนาด 20 ไร่ ปลูกไผ่ ไป 70% ซึ่งคนส่วนใหญ่ในพื้นที่ปลูกข้าวโพด ผมก็ได้มาทด ลองปลูก ว่าปลูกอย่างไร และชาวบ้านก็ใช้สารเคมี เล็งเห็นว่า “ไผ่ซางหม่น” ไม่ใช้สารเคมี ปลูกพืชอย่างเดียวแล้วจะยั่งยืนอย่างไร…
จึงได้เริ่มปลูกไผ่ 3 ปี จำนวนร 300 ก่อ หลังจากที่ปลูกไปได้ 2 ปี แล้วได้มีแนวคิดสร้างเครือข่ายกลุ่มไผ่ เพื่อมองหาตลาดในการขายไผ่มากยิ่งขึ้น ชาวบ้านเริ่มมาเห็นว่าปลูกไผ่ก็ขายได้ จึงได้มาลองปลูกไผ่ จากเกษตรกร 1 ราย เพิ่มขึ้นเป็น 16 ราย ในปัจจุนเป็นความต้องการตลาด ต้องการเป็นลำรถ 10 ล้อ แต่ไผ่ก็ไม่มีพอขาย ก็ประสานเครื่อข่าย ในการหาไผ่ และกระจายผู้ซื้อ
ในพื้นที่ได้ปลูกไผ่ 7 ชนิด ไผ่แต่ละชนิดที่มีความแตกต่างกัน ปลูกเพื่อเชิงนิเวศน์ ปลูกเพื่อการท่องเที่ยว ปลูกเพื่อค้าขาย และก็ปลูกไม้ผลอะโวโด และพืชอื่นๆ ผสมผสานกันไปด้วย สามารถจำหน่ายหน่อจากไผ่ 20 ก่อ ได้เงิน 15,000 บาท
“ไผ่…นับว่าเป็นพืชเศรษฐกิจสร้างรายได้งาม ตลอดจนสร้างพื้นที่สีเขียวก่อให้เกิดประโยชน์ ทั้งเชิงเศรษกิจและสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน”
ร่วมแสดงความคิดเห็น