เวียงกุมกาม เป็นเมืองโบราณที่ตั้งอยู่ห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่ไปทางทิศใต้เพียง 5 กิโลเมตร ครอบคลุมพื้นที่ราว 3 ตารางกิโลเมตร ในเขตตำบลท่าวังตาล ตำบลหนองผึ้ง อำเภอสารภี และตำบลป่าแดด อำเภอเมืองเชียงใหม่ เมืองนี้เคยเป็นราชธานีแห่งแรกของอาณาจักรล้านนาและแม้ว่าจะเคยจมหายไปใต้ตะกอนทรายของแม่น้ำปิงมาเป็นเวลานาน แต่ในปัจจุบันเวียงกุมกามกลายเป็นแหล่งเรียนรู้ที่สำคัญและมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์อย่างยิ่ง
เวียงกุมกามเริ่มเป็นที่รู้จักในปี พ.ศ. 2527 เมื่อกรมศิลปากรเริ่มขุดค้นทางโบราณคดีที่วัดกานโถม (หรือที่รู้จักกันในชื่อวัดช้างค้ำ) และพบพระพิมพ์ดินเผาที่มีลักษณะเฉพาะของช่างหริภุญไชยจากลำพูน การค้นพบนี้เป็นจุดเริ่มต้นของการศึกษาเกี่ยวกับเมืองโบราณแห่งนี้ ต่อมาการขุดค้นยังคงดำเนินต่อเนื่อง โดยในปี พ.ศ. 2546 พบประติมากรรมมกรคายมังกรที่วัดกู่ป้าด้อมและเครื่องถ้วยจีนโบราณที่จมอยู่ในชั้นดินที่วัดหนานช้างเหล่านี้เป็นหลักฐานสำคัญที่ช่วยให้เราทราบถึงความรุ่งเรือง
ในอดีตเวียงกุมกามเคยเป็นเมืองหลวงแห่งแรกของอาณาจักรล้านนา ก่อตั้งขึ้นโดยพญาเม็งรายในช่วงปลายพุทธศตวรรษที่ 18 เมืองนี้ได้รับการออกแบบอย่างสวยงาม มีวัดและโบราณสถานสำคัญหลายแห่ง เช่น วัดเจดีย์เหลี่ยม และวัดช้างค้ำ รวมถึงวัดอื่น ๆ กว่า 20 แห่ง โดยเมืองนี้มีลักษณะทางสถาปัตยกรรมที่แสดงถึงความเจริญรุ่งเรืองของอารยธรรมล้านนาในสมัยนั้น อย่างไรก็ตามด้วยปัญหาน้ำท่วมซ้ำซากในพื้นที่ ทำให้เวียงกุมกามถูกทิ้งร้างและจมหายไปใต้ตะกอนทรายของแม่น้ำปิง จนกระทั่งถูกค้นพบในปี พ.ศ. 2527 และได้รับการขุดค้นจากนักโบราณคดี
ปัจจุบันเวียงกุมกามกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญ ซึ่งดึงดูดนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและต่างชาติที่สนใจเรียนรู้เกี่ยวกับอารยธรรมล้านนา นักท่องเที่ยวสามารถเยี่ยมชมโบราณสถานต่าง ๆ เช่น กำแพงเมืองและซากเจดีย์ที่ยังคงหลงเหลืออยู่ ซึ่งบ่งบอกถึงความรุ่งเรืองของเมืองในอดีต ศิลปะและสถาปัตยกรรมที่พบในเมืองโบราณนี้ยังคงสะท้อนถึงความงดงามและความยิ่งใหญ่ของอารยธรรมล้านนา
ที่มา : กรมศิลปากร https://www.finearts.go.th/fad7/view/23593-กำเนิดเวียงกุมกาม
รูปภาพจาก https://thailandtourismdirectory.go.th/attraction/3794
ร่วมแสดงความคิดเห็น