arisa

วัดพระธาตุจอมปิง ตั้งอยู่ในตำบลนาแก้ว อำเภอเกาะคา จังหวัดลำปาง เป็นวัดเก่าแก่ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมคู่บ้านคู่เมืองลำปางมายาวนาน เชื่อกันว่าวัดนี้สร้างขึ้นในสมัยพระนางจามเทวี ปฐมกษัตริย์แห่งอาณาจักรหริภุญชัย และได้รับการบูรณะครั้งสำคัญในรัชสมัยพระเจ้าติโลกราชแห่งอาณาจักรล้านนา องค์พระธาตุจอมปิง ศูนย์รวมศรัทธาและศิลปะล้านนา สิ่งก่อสร้างสำคัญที่โดดเด่นภายในวัดคือ พระธาตุจอมปิง องค์พระธาตุสีทองอร่าม สูง 34 เมตร ฐานเป็นทรงย่อมุมอันงดงาม สถาปัตยกรรมสะท้อนศิลปะล้านนา ผสานด้วยอิทธิพลช่างศิลป์ชาวเมียนมา ภายในพระธาตุบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ เชื่อกันว่าสร้างขึ้นในยุคของพระนางจามเทวี และได้รับการบูรณะใหญ่ในสมัยพระเจ้าติโลกราช ปรากฏการณ์เงาพระธาตุกลับหัว ความงดงามที่วิทยาศาสตร์อธิบายได้ จุดเด่นที่ทำให้วัดพระธาตุจอมปิงมีชื่อเสียงโด่งดัง คือ ปรากฏการณ์เงาพระธาตุกลับหัว ภาพสะท้อนขององค์พระธาตุที่ปรากฏในสีสันธรรมชาติเหมือนของจริง เกิดจากแสงที่ลอดผ่านรูเล็กบนหน้าต่างของพระอุโบสถ และฉายลงบนพื้นผ้าขาวภายในพระอุโบสถ เมื่อประตูไม้ของพระอุโบสถปิดลง บริเวณภายในจะมืดสนิท และเงาพระธาตุที่เห็นเบื้องหน้าจะปรากฏชัดเจน ปรากฏการณ์นี้เกิดขึ้นจากหลักการทางวิทยาศาสตร์ของกล้องรูเข็ม (pinhole camera) นับเป็นเสน่ห์เฉพาะตัวที่นักท่องเที่ยวและผู้แสวงบุญต่างหลั่งไหลมาเยือน สิ่งที่น่าสนใจคือ วัดพระธาตุจอมปิงเปิดโอกาสให้ ผู้หญิงสามารถเข้าชมปรากฏการณ์เงาพระธาตุได้ ซึ่งแตกต่างจากวัดพระธาตุลำปางหลวงที่มีข้อห้ามในเรื่องนี้ แหล่งเรียนรู้ศิลปะและประวัติศาสตร์ล้านนา ภายในวัดยังมีพิพิธภัณฑ์จัดแสดงโบราณวัตถุที่ขุดพบในบริเวณวัด เช่น เศษภาชนะเครื่องปั้นดินเผา เครื่องประดับสำริด และใบหอกโบราณ รวมถึงพระวิหารหลวงและพระอุโบสถที่มีความงดงามในสไตล์ล้านนา อีกหนึ่งไฮไลต์สำคัญคือ พระพุทธจอมพิงค์ชัยมงคล พระพุทธรูปเก่าแก่ที่ประดิษฐานภายในอุโบสถ เป็นที่เคารพนับถือของชาวลำปางและผู้มาเยือน มรดกศรัทธาแห่งลำปาง วัดพระธาตุจอมปิงไม่เพียงแต่สะท้อนความงดงามทางศิลปะและสถาปัตยกรรมล้านนาเท่านั้น แต่ยังเป็นสถานที่ที่รวบรวมประวัติศาสตร์ […]

วัดพระแก้วดอนเต้าสุชาดาราม พระอารามหลวงที่ตั้งอยู่ในจังหวัดลำปาง เป็นสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์และศาสนาที่หลอมรวมศิลปะล้านนา พม่า และไทยไว้อย่างลงตัว พร้อมกับเรื่องเล่าขานที่สะท้อนความเชื่อและวิถีชีวิตในอดีต จุดกำเนิดและตำนานพระแก้วดอนเต้า วัดแห่งนี้มีต้นกำเนิดจากสองวัดสำคัญ คือ วัดพระแก้วดอนเต้า และ วัดสุชาดาราม โดยชื่อ “ดอนเต้า” มาจากตำนานที่เล่าถึงนางสุชาดา ผู้ถวายแตงโม (หรือ “บะเต้า” ในภาษาเหนือ) แด่พระเถระ และพบว่ามีแก้วมรกตซ่อนอยู่ภายในผลแตงโมนั้น พระเถระจึงนำแก้วมรกตไปแกะสลักเป็นพระพุทธรูปที่ชาวบ้านเรียกว่า พระแก้วดอนเต้า ซึ่งต่อมาได้รับการอัญเชิญไปประดิษฐานที่ วัดพระธาตุลำปางหลวง วัดสุชาดาราม การสร้างเพื่อรำลึก อีกฝั่งหนึ่งของตำนานเกี่ยวข้องกับนางสุชาดา โยมอุปัฏฐายิกาของวัด ซึ่งต้องโทษประหารจากความเข้าใจผิด วัดสุชาดารามจึงถูกสร้างขึ้นเพื่อระลึกถึงคุณงามความดีของเธอ การรวมวัดและความสำคัญในปัจจุบัน ในปี พ.ศ. 2527 กระทรวงศึกษาธิการได้ประกาศรวมวัดพระแก้วดอนเต้าและวัดสุชาดารามเป็นหนึ่งเดียวในชื่อ “วัดพระแก้วดอนเต้าสุชาดาราม” ซึ่งกลายเป็นศูนย์รวมศรัทธาของชาวลำปางและนักท่องเที่ยว พระบรมธาตุดอนเต้าและพระมณฑปสไตล์พม่า วัดพระแก้วดอนเต้ามีจุดเด่นที่พระบรมธาตุดอนเต้า พระเจดีย์องค์ใหญ่ซึ่งบรรจุพระเกศาธาตุของพระพุทธเจ้า สร้างขึ้นในศิลปะล้านนาผสมพม่า และพระมณฑปไม้สไตล์พม่าที่งดงาม สร้างขึ้นในสมัยเจ้าบุญวาทย์วงษ์มานิต โดยมีช่างจากมัณฑะเลย์เป็นผู้รังสรรค์ พระวิหารและความงดงามของศิลปกรรม ฝั่งวัดสุชาดารามมีพระวิหารลายคำที่ประดับด้วยจิตรกรรมฝาผนังและงานแกะสลักลวดลายทองสไตล์ล้านนา รวมถึงพระพุทธรูปสำคัญ เช่น พระพุทธสีหเชียงแสน วัดพระแก้วดอนเต้าสุชาดารามเป็นตัวอย่างอันสมบูรณ์แบบของการหลอมรวมศิลปะจากหลายวัฒนธรรมเข้าด้วยกันอย่างกลมกลืน สะท้อนถึงความงามทางสถาปัตยกรรมและศิลปกรรมที่เชื่อมโยงกับประวัติศาสตร์และความศรัทธาของชุมชน หากคุณเป็นผู้ที่ชื่นชอบการเดินทางเชิงประวัติศาสตร์หรือศิลปวัฒนธรรม วัดแห่งนี้คือจุดหมายปลายทางที่ไม่ควรพลาด ทั้งความงดงามและเรื่องราวที่พร้อมให้ค้นพบจะทำให้คุณต้องหลงใหลอย่างแน่นอน […]

“สะพานรัษฎาภิเศก” หรือที่ชาวลำปางเรียกกันติดปากว่า “สะพานขาว” เป็นหนึ่งในแลนด์มาร์กสำคัญของเมืองลำปาง ซึ่งเปี่ยมไปด้วยคุณค่าทางประวัติศาสตร์และสถาปัตยกรรม สะพานแห่งนี้ตั้งตระหง่านเหนือแม่น้ำวังมาอย่างยาวนานกว่าหนึ่งศตวรรษ พร้อมผ่านพ้นเหตุการณ์สำคัญของชาติและโลกได้อย่างสง่างาม จากสะพานไม้รุ่นแรก สู่สัญลักษณ์คอนกรีตแห่งความมั่นคง สะพานรัษฎาภิเศกสร้างขึ้นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2436 ในสมัยเจ้าบุญวาทย์วงษ์มานิต เจ้าผู้ครองนครลำปางองค์สุดท้าย เพื่อเชื่อมการสัญจรระหว่างแขวงหัวเวียงและแขวงเวียงเหนือ สะพานไม้ในยุคนั้นมีความยาวถึง 120 เมตร ซึ่งถือเป็นสะพานขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศไทยขณะนั้น สะพานได้รับพระราชทานนามว่า “รัษฎาภิเศก” จากพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 เพื่อเฉลิมพระเกียรติในพระราชพิธีรัชดาภิเษก แต่เนื่องด้วยวัสดุไม้ผุพังตามกาลเวลา รวมถึงกระแสน้ำที่พัดพาซุงมาปะทะสะพาน สะพานรุ่นแรกและรุ่นที่สองจึงพังลงในเวลาต่อมา กระทั่งในปี พ.ศ. 2459 พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ทรงมีพระราชดำริให้สร้างสะพานใหม่ด้วยคอนกรีตเสริมเหล็ก โดยได้รับความร่วมมือจากวิศวกรเยอรมันและแรงงานท้องถิ่น สะพานขาวแห่งลำปาง กับดีไซน์ที่สื่อถึงประวัติศาสตร์ สะพานรัษฎาภิเศกรุ่นที่สามสร้างเสร็จในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2460 โดดเด่นด้วยรูปทรงโค้งคันธนู 4 โค้งขวางเต็มลำน้ำ ตกแต่งด้วยสัญลักษณ์สำคัญที่สื่อถึงความเป็นมาของสะพาน ได้แก่ สะพานแห่งนี้ยังผ่านเหตุการณ์สำคัญอย่างสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อฝ่ายสัมพันธมิตรต้องการทิ้งระเบิดทำลายสะพาน แต่ได้รับการยกเว้นจากนางลูซี สตาร์ลิง ผู้อำนวยการโรงเรียนวิชชานารี ผู้ให้เหตุผลว่าสะพานไม่ได้มีประโยชน์ทางยุทธศาสตร์ จากอดีตสู่ปัจจุบัน: สะพานที่เป็นหัวใจแห่งลำปาง […]