เล่าเรื่องเดือด

จากข้อมูลเกี่ยวกับแนวโน้มของพฤติกรรมการดื่มทั่วโลกพบว่า คนยุคใหม่มีแนวโน้มที่จะดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ลดลง แต่ถ้าดูข้อมูลที่วิจัยกับกลุ่มเป้าหมายเฉพาะในประเทศไทยจะพบข้อมูลที่น่าเป็นห่วง นั่นคือ การเจาะกลุ่มเป้าหมายที่เป็นเยาวชนและผู้หญิงเพิ่มขึ้น ซึ่งเยาวชนจัดเป็นกลุ่มเปราะบาง เพราะเป็นกลุ่มที่มีความเสี่ยงที่จะได้รับผลกระทบทั้งจากการดื่มเองและจากความรุนแรงในครอบครัวที่เป็นผลมาจากการดื่มเหล้าของพ่อหรือแม่ นอกจากนี้ การเข้าถึงกลุ่มเป้าหมายที่เป็นเยาวชนยังสามารถทำได้โดยไม่ต้องใช้วิธีการโฆษณาโดยตรง เพราะตัวเลขจากบริษัทวิจัยในอเมริการะบุว่า จากการวิเคราะห์งานเทศกาลดนตรีกว่า 600 งาน สินค้าที่จ่ายเงินเป็นค่าโฆษณามากที่สุด คือ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และกว่าครึ่งของจำนวนนี้ยังเป็นสปอนเซอร์ใหญ่ของงาน เห็นได้จากการตั้งชื่อเวทีตามชื่อแบรนด์แอลกอฮอล์ที่เป็นสปอนเซอร์หลัก ย้อนไปตอนฟุตบอลโลก ปี 2018 สองโฆษณาที่มีคนเห็นมากที่สุดในช่วงนั้นก็คือ ฟาสต์ฟู้ดและแอลกอฮอล์ ส่วนในวงการหนัง การศึกษาข้อมูลจากหนังราว 2,000 เรื่อง พบว่ามีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อยู่ในหนังมากถึง 80% ‘ดนตรี-กีฬา-หนัง’ จึงเป็นสามช่องทางที่มีการโฆษณาเหล้า-เบียร์สูง ทั้งทางตรงและทางอ้อมในรูปแบบของกิจกรรมไลฟ์สไตล์ต่างๆ  ทางออกทางหนึ่งของปัญหานี้ในขณะที่กฎหมายยังทำหน้าที่ได้ไม่ 100% น่าจะเป็นการสร้างความตระหนักรู้ให้เด็กและเยาวชนรู้สึกว่า แอลกอฮอล์ไม่ใช่เครื่องตัดสินความมีตัวตนเพียงอย่างเดียว และทำความเข้าใจที่มาที่ไปของปัญหา นำเสนอทางออกด้วยท่าทีที่เป็นมิตร และใช้ความเมตตาในการทำงานกับเด็กและเยาวชน นี่เป็นเพียงเรื่องเล่าส่วนหนึ่งจากงานเสวนาสาธารณะ ตอน เล่าเรื่องเหล้า: อยากให้เรื่องเหล้า ไม่มีเรื่องร้าย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ Thai Health Watch Series 2024 ที่จัดขึ้นที่ศูนย์เรียนรู้สุขภาวะ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ หรือ ศูนย์เรียนรู้สุขภาวะ (สสส.) […]