มาด้วยศรัทธา !! งานทำบุญอายุวัฒนมงคล พระราชเขมากร เจ้าคณะจังหวัดแพร่ 54 ปี 34 พรรษา

เมื่อเวลา 09.09 น. วันที่ 4 พฤศจิกายน 2562 ที่วัดพระบาทมิ่งเมืองวรวิหาร พระอารามหลวง ตำบลในเวียง อำเภอเมือง จังหวัดแพร่ พระเดชพระคุณพระเทพเวที ผู้รักษาการแทนเจ้าคณะภาค 6 ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดสังเวชวิศยารามวรวิหาร กทม ประธานฝ่ายสงฆ์ ดร.กานต์เปรมปรีด์ ชิตานนท์ ผวจ.แพร่ ประธานฝ่ายฆราวาส พร้อมด้วย คณะศิษยานุศิษย์ คณะศรัทธาวัดพระบาทมิ่งเมืองวรวิหาร พระอารามหลวงได้ร่วมกับจัดแสดงมุทิตาสักกระพิธีทำบุญอายุวัฒนมงคล 54 ปี 34 พรรษาพระเดชพระคุณพระราชเขมากร,รศ.ดร. (ครูบาประยุทธ ภูริทติโต ป.ธ.๙) เจ้าคณะจังหวัดแพร่ เจ้าอาวาสวัดพระบาทมิ่งเมืองวรวิหาร ผู้จัดการโรงเรียนพุทธโกศัยวิทยารองอธิการบดี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตแพร่

“พระราชเขมากร” (ประยุทธ ภูริทัตโต) พระเถระชั้นผู้ใหญ่ของจังหวัดแพร่ที่เติบโตและไต่เต้าจากเด็กบ้านนอก มุ่งศึกษาธรรมะและศึกษาความรู้ด้านสามัญจนสำเร็จการศึกษาปริญญาเอกดำรงตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัดแพร่ และเจ้าอาวาสวัดพระบาทมิ่งเมืองวรวิหาร พระอารามหลวง มีนามเดิมว่า “ประยุทธ วงศ์ยศ” เกิดเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 4 พ.ย. 2508 ที่บ้าน เลขที่ 23 หมู่ 3 ต.ห้วยอ้อ อ.ลอง จ.แพร่

วันที่ 18 มิ.ย. 2520 บรรพชาเป็นสามเณร ที่พัทธสีมาวัดนาหลวง อ.ลอง จ.แพร่ มีพระครูอดุลยธรรมรังสี (หลวงปู่สี) เจ้าอาวาสวัดนาหลวง เป็นพระอุปัชฌาย์ อยู่จำพรรษาอยู่ที่วัดนาแก และศึกษาพระปริยัติธรรมที่แผนกธรรมสำนักศาสนศึกษาวัดศรีดอนคำ และสอบได้นักธรรมชั้นตรี – โท พ.ศ. 2523 นางคำ วงศ์ยศ มารดาได้เสียชีวิต จิตใจเริ่มสับสนวุ่นวาย ในปีพ.ศ. 2526 หลังเทศกาลสงกรานต์ ขอลาสิกขากับครูบาสมจิต แต่ครูบาสมจิตไม่อนุญาต ท่านให้ข้อคิดว่า “สึกไปก็ช่วยอะไรใครไม่ได้ จงช่วยตัวเองเสียก่อน” จากนั้นจึงตัดสินใจไม่ลาสิกขา ก่อนย้ายมาเรียนภาษาบาลี ที่สำนักวัดหนองม่วงไข่ โดยมีพระราชรัตนมุนี (รส คันธรโส) เจ้าคณะจังหวัดแพร่ และเจ้าสำนักศาสนศึกษา พ.ศ. 2526 สอบได้นักธรรมชั้นเอก พ.ศ. 2527 สอบได้เปรียญธรรมประโยค 1-2 พ.ศ. 2528 สอบได้เปรียญธรรม 3 ประโยค

พ.ศ. 2529 หลังจากที่ได้พบความสำเร็จ 3 ปี ได้เปรียญธรรม 4 ประโยค ลากลับไปเยี่ยมบ้านที่อำเภอลอง และเข้าไปกราบครูบาสมจิต วัดสะแล่ง และอุปสมบทที่วัดสะแล่ง พ.ศ. 2530 ไปศึกษาต่อที่วัดคลองโพธิ์ จ.อุตรดิตถ์ พ.ศ. 2533 สอบได้เปรียญธรรม 7 ประโยคได้รับคำแนะนำจากพระเทพปริยัติเมธี (รุ่น) ให้ไปสอบเปรียญธรรมประโยค 9 ท่านจึงตัดสินใจเดินทางเข้ากรุงเทพฯ แต่การจะหาวัดอยู่จำพรรษาในสมัยนั้นหายากยิ่ง สุดท้ายได้พำนักที่วัดใหม่พิเรนทร์ ด้วยความเมตตาจากเจ้าอาวาส โดยมีข้อแม้ว่า ภายใน 3 ปี หากสอบไม่ได้ต้องออกจากวัด

พร้อมกันนี้ พระมหาประยุทธ ยังสมัครสอบเรียนที่มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ที่วัดมหาธาตุ ใช้เวลา 4 ปี ได้ปริญญาตรี พุทธศาสตรบัณฑิต (พธ.บ. เกียรตินิยม) พร้อมกับสอบได้เปรียญธรรม 9 ประโยค เมื่อปี พ.ศ. 2538 จากนั้นท่านกลับบ้านเกิด รับสนองงานของคณะสงฆ์และมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตแพร่ ตามความประสงค์ของ พระธรรมรัตนากร รองเจ้าคณะภาค 6 และได้ศึกษาต่อปริญญาโท M.A.(Psy.) และ Ph.d(Psy.)

ลำดับงานปกครอง พ.ศ. 2541 รับตำแหน่งผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดพระบาทมิ่งเมือง พระอารามหลวง , เลขานุการเจ้าคณะจังหวัดแพร่ , รองเจ้าคณะจังหวัดแพร่ , พระอุปัชฌาย์วิสามัญ , รักษาการเจ้าอาวาส วัดหนองม่วงไข่พ.ศ. 2554 ดำรงตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัดแพร่ งานด้านการศึกษา พ.ศ. 2553 ครูสอนพระปริยัติธรรมสำนักวัดคลองโพธิ์ , อาจารย์ใหญ่สำนักศาสนศึกษา วัดพระบาทมิ่งเมืองวรวิหาร , พระปริยัติ นิเทศก์จังหวัดแพร่ , เจ้าสำนักศาสนศึกษาวัดหนองม่วงไข่ , ประธานพระปริยัตินิเทศก์หนเหนือ, กรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน รร.แพร่ปัญญานุกุล , กรรมการสถานศึกษารร.พุทธโกศัยวิทยา , คณะกรรมการเขตพื้นที่การศึกษาแพร่ เขต 1 , เจ้าสำนักเรียนจังหวัดแพร่ ผลงานเกียรติคุณ พ.ศ. 2550 รางวัล เสาเสมาธรรมจักรทองคำ

ผู้ทำคุณประโยชน์แก่พระพุทธศาสนา ประเภทส่งเสริมการเผยแผ่พระพุทธศาสนา สาขาการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศ , โล่ประกาศเกียรติคุณ ผู้สนองงานในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ในการสนับสนุน รร.พุทธโกศัยวิทยา , พ.ศ. 2552 รางวัลพัดยศสมณาคุณสภากาชาดชั้นที่ 3 โล่คนดีศรีพุทธศาสน์ รางวัล และเงินรางวัล 33,000 บาท จากสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ โล่ “วัฒนคุณาธร” เชิดชูเกียรติผู้ทำคุณประโยชน์ด้านวัฒนธรรม เนื่องในงานครบรอบ 17 ปี กระทรวงวัฒนธรรม ปี 2562

ลำดับสมณศักดิ์ พ.ศ. 2547 ได้รับพระราชทานตั้งสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญ ในราชทินนามที่ พระเมธีธรรมลังการ พ.ศ. 2556 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์ เป็นพระราชาคณะชั้นราช ในราชทินนามที่ พระราชเขมากร ตำรงตำแหน่ง รองศาสตราจารย์ ในสาขาวิชาพระพุทธศาสนา ตั้งแต่วันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2561เป็นต้นมา พระราชเขมากร จึงเป็นพระเถระชั้นผู้ใหญ่ ที่สร้างคุณูปการทั้งในด้านการศึกษาและการสร้างวัด มีผลงานปรากฏต่อสาธารณชนวงกว้างอย่างมากมาย