ผู้สื่อข่าวได้รับการเปิดเผยจากผู้ปกครองครอบครัวหนึ่งที่มาจากอุทัยธานี มาเยี่ยมลูกสาวที่เรียน ม.แม่โจ้ เล่าว่า เห็นสภาพชุมชนรายรอบหอพักแล้วหนักใจ เพราะมีบริการครบเกือบทุกอย่าง ด้านหน้าก็เป็นร้านอาหาร ร้านเหล้า ร้านหมูกะทะ กระทั่งร้านสะดวกซื้อ จริง ๆ แล้ว อยากให้ลูกสาวอยู่หอในมหาวิทยาลัยจนจบ ไม่ต้องออกมาตอนปี 2 ด้วยซ้ำไป
น้องนักศึกษา ม.แม่โจ้ เล่าเสริมผู้ปกครองว่า เพื่อน ๆ ร่วมคณะ พักคนละหอ ยังเล่าให้ฟังว่า หอพักบางแห่งมีทั้งที่หยอดเหรียญเติมน้ำมัน ด้านประตูทางเข้าหอ มีตู้เติมเงินจ่ายค่าบริการ ตู้ซักผ้า สนามฟุตบอลหญ้าเทียม กาดนัด ร้านสดวกซื้อ ติดที่พักด้วยซ้ำไป การใช้ชีวิตย่านเมืองมหาวิทยาลัยทุกแห่ง รุ่นน้อง จะมีรุ่นพี่คอยแนะนำการใช้ชีวิต ระมัดระวังการใช้จ่าย “โดยส่วนตัว เป็นครอบครัวข้าราชการ รายได้ไม่มาก ก็พยายามตั้งใจเรียน มีไปสังสรรค์บ้าง ตามกลุ่มรุ่นพี่ และกลุ่มเพื่อน ๆ เพื่อสังคม แต่จะย้ำเตือนตนเองตลอดว่า เราคือความหวังของครอบครัว มีหน้าที่อะไร”
เครือข่ายหอพัก เมืองเชียงใหม่ กล่าวว่า เป็นเรื่องยากที่จะไปกีดกัน ธุรกิจ การลงทุนต่าง ๆ รายรอบหอพัก เนื่องจากมหาวิทยาลัย แต่ละแห่งในเชียงใหม่ ก็ตั้งอยู่รอบนอก เมื่อเชียงใหม่เจริญ ขยายตัว บรรดาอาคาร สิ่งปลูกสร้าง ชุมชนก็ตามมา ขนาดราชภัฎ ขยายไปเขตสะลวง ทางไปแม่ริม แม่แตง หรือราชมงคล ล้านนา จากเชิงดอยสุเทพไปดอยสุเทพ ความเจริญก็แห่ตามไป เกิดชุมชน มีบริการที่ตอบสนองกลุ่มเป้าหมายหลากหลาย
ด้านผู้บริหารท้องถิ่น (อปท.) หลายแห่งในย่านสถานศึกษาของเชียงใหม่ ยอมรับว่า กิจการร้านค้า ร้านอาหาร สถานบันเทิง กับนักเรียน นักศึกษา ซึ่งกลายเป็นลูกค้าหลัก เป็นประเด็นที่หลายภาคส่วนตระหนักและห่วงใย พยายามจะแก้ไขปัญหา แต่จะไปห้ามไม่ให้เปิด คงไม่ได้ จะควบคุม สอดส่อง ตามกรอบกฎหมาย บังคับการปิด-เปิด ตามเวลา การใช้เสียงที่ไม่สร้างความรำคาญ ขนาดบางท้องที่ มีร้านอาหารตรงข้าม เกิดเรื่องยิงกันตาย จากเหตุทะเลาะวิวาท ทั้ง ๆ ที่ร่วมสถาบันเดียวกัน จนปิดตัวไปก็มีมาแล้ว ในเชียงใหม่มีสิ่งล่อตา ล่อใจ การประพฤติตัว รู้จักควบคุมตัวเองของน้อง ๆ นักศึกษา กับสภาพแวดล้อม รายรอบหอพัก เป็นเรื่องพื้นฐาน การอบรม สั่งสอนของแต่ละครอบครัว จะไปโทษ โยนให้ด้านใดด้านหนึ่งว่าเป็นต้นตอปัญหาไม่ได้
ร่วมแสดงความคิดเห็น