เกิดเหตุเด็กสาววัยรุ่นจมน้ำที่หาดบ้านดอนมหาวัน อ.เชียงของ ระดมกำลังงมหาจนฟ้ามืด แต่ยังไม่พบตัว

เวลา 18.15 น. วันที่ 20 มีนาคม 2564 ร.ต.อ.ยศพัทธ์ นันตา ร.ต.อ. รอง สว.สอบสวน สภ.เชียงของ จ.เชียงราย ได้รับแจ้งเหตุว่ามีคนจมแม่น้ำโขง ที่หาดบ้านดอนมหาวัน ต.เวียง อ.เชียงของ จ.เชียงราย จึงไปรุดไปที่เกิดเหตุพร้อม ปภ.เทศบาลตำบลเวียง กู้ภัยแสงธรรม กู้ภัยสยามปู่อินทร์ เมื่อไปถึงหาดพบว่ามีนักท่องเที่ยวอยู่เต็มหาด โดย ชรบ.และชาวบ้านกำลังนำเด็กผู้หญิงวัยรุ่นคนหนึ่งขึ้นมาจากน้ำ ซึ่งเป็นลมหมดสติไป จึงปฐมพยาบาล และนำส่ง รพ.สมเด็จพระยุพราชเชียงของ แต่อีกหนึ่งคนที่ไปด้วยกัน คือ น.ส. วิไลพร (สงวนนานสกุล) อายุ 15 ปี เป็นนักเรียนชั้น ม.3 โรงเรียนเชียงของวิทยาคม บ้านเลขที่ 311 ม.9 บ้านพนาสวรรค์ ต.ริมโขง อ.เชียงของ ยังหายไป

เจ้าหน้าที่นักประดาน้ำของกู้ภัยแสงธรรม 3 นาย จึงลงไปค้นหาจนกระทั่งฟ้าเริ่มมืด น้ำเย็น และมีกระแสน้ำเชี่ยวเป็นน้ำวน เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงให้หยุดค้นหาก่อนเกรงว่าจะเป็นอันตรายต่อเจ้าหน้าที่ โดยจะค้นหาต่อในเช้าวันนี้ (21 มี.ค.) ในขณะค้นหามีนางชู อายุ 33 ปี และญาติ มาเฝ้ารอการค้นหา นั่งร้องไห้ด้วยความตื่นตกใจ

นายประยุทธ โพธิ กำนัน ต.เวียง กล่าวว่า ทางหมู่บ้านได้จัด ชรบ.เข้ามาดูแล โดยได้รับแจ้งว่าเด็กวัยรุ่นผู้หญิงทั้งสองได้ดื่มกินกับเพื่อน ๆ และเล่นน้ำกันตั้งแต่ตอนเที่ยงวัน ในเหตุการณ์ที่เกิดเด็กสาววัยรุ่นสองคนได้นำห่วงยางออกไปลอยออกนอกเขตที่ทางหมู่บ้านกั้นไว้ โดยเมื่อห่างออกไปจากเขตไม่ไกลนัก คนที่เฝ้าบริเวณนั้นได้ยินเสียงตอนแรกคิดว่าเล่นกัน แต่สักพักมีท่าทางผิดปกติ จึงเอาเรือออกไปช่วย แต่ปรากฏว่า น.ส.วิไลพร มือหลุดจากห่วงยางจมหายไปแล้ว ช่วยมาได้เพียงหนึ่งคนซึ่งเกาะห่วงยางอยู่

กำนันตำบลเวียงกล่าวว่า ทางหมู่บ้านก็ได้วางระบบความปลอดภัย เพราะที่นี่ถือเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวต่างตำบล ต่างอำเภอ และต่างถิ่นเข้ามาเที่ยวพักผ่อน และปีนี้คนเยอะมาก วันหยุดนี้จะเต็มหาดเป็นจำนวนกว่าพันคน อย่างไรก็ตามอุบัติเหตุจมน้ำครั้งนี้เป็นครั้งแรก ตั้งแต่เปิดหาดให้เป็นที่ท่องเที่ยวมานี้ พอเกิดเหตุแบบนี้ก็คงจะต้องปิดหาดไปก่อน

ชาวบ้านและ ชรบ.ที่ดูแลความปลอดภัยที่หาด เผยกับผู้สื่อข่าวว่า วัยรุ่นจำนวนมากนิยมมากินและดื่มที่บริเวณหาดจนเมา บ้างก็เปิดเพลงเต้นกันแล้วลงเล่นน้ำ บางคนจะรั้น เจ้าหน้าที่และผู้ใหญ่ต้องคอยตักเตือน และห้ามปราม บางคนก็ลอยห่วงยางออกไปนอกเขตที่กั้นไว้ ก็จะต้องไปตามกลับ เพราะจะคอยระวัง คนที่จมแม่น้ำโขงมักจะเป็นเด็กต่างพื้นที่ ส่วนใหญ่จะเป็นชาวม้งที่ว่ายน้ำไม่เป็น การลงเล่นแม่น้ำโขงนั้น ถ้าเป็นคนที่ไม่ชินกับสภาพน้ำจะอันตรายมาก ต้องคอยดูแล แต่ก็มาเกิดเหตุขึ้นจนได้