ผู้สื่อข่าวรายงานมาจาก จ.แพร่ มาเมื่อวันที่ 10 กรกฏาคม 2564 โลกโซเชียลใน จ.แพร่ ตามกลุ่มไลน์
ต่างได้แชร์เฟซบุ๊กหนึ่ง (ขอสงวนชื่อ) เกี่ยวกับเป็นผู้ป่วยโควิด-19 ซึ่งได้โพสต์และมีรูปภาพประกอบว่า….
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าไม่มีใครอยากเป็นหรอกโรคโควิด-19 แต่ในเมื่อถ้าเราเป็นแล้วเราจะรับมือกับโรคบ้าๆ นี้ได้ยังไงจะดีกว่า
พอดีเมื่อวันอาทิตย์ที่ 4 ก.ค. สามี มีอาการป่วยไม่สบายแต่ชะล่าใจว่าน่าจะเป็นไข้หวัดเพราะขับรถส่งของตากทั้งแดดเเละฝนแถมพักผ่อนน้อย ก็เลยกินยาพาราปกติ แต่อาการก็ยังมีไข้อยู่ประมาณ 2-3 วันแล้วก็หายเหลือทิ้งไว้แค่ปวดเมื่อยไอมีน้ำมูกคัดจมูก ส่วนเราต้องบอกก่อนว่าได้มีการตรวจ Swab ไปก่อนหน้านี้แล้ววันที่ 1 ก.ค.
ซึ่งผลออกมาเป็นลบเราเลยชะล่าใจว่าตัวเองยังไงก็ไม่เป็น แต่วันอังคารตอนกลางคืนเริ่มมีอาการปวดหัว และมีไข้เลยกินยา และเช็ดตัวพอเช็ดตัวเสร็จอาการก็เหมือนดีขึ้นเหงื่อแตก พอตกกลางวันก็เหมือนจะดีขึ้น แต่กลางคืนก็มีไข้กลับมาอีกวนอยู่แบบนี้มาจนวันพฤหัสเช้ารู้สึกว่ามีน้ำมูกไหลเลยตกใจรีบพากันไปหาหมอที่ รพ.สามพรานแต่เขาไม่รับเคสคลอดของ ปกส.นอกจากบัตร 30 บาท และเราต้องเสีย คชจ.เอง เราเลยขอไปใช้สิทธิ์ที่ ปกส.จะดีกว่า
พอไปก็ตรวจทุกอย่างเพราะมีอาการท้องแข็งทุกๆ 6-7 นาที ซึ่งถี่มาก แต่ปากมดลูกยังไม่เปิดก็ยังโชคดีไป และหมอได้แนะนำให้รีบกลับ ตจว.เลยเพราะอาการท้องแข็งบ่อย เลยคุยกับสามีว่าจะกลับวันศุกร์เลย พอเช้าวันศุกร์เราเริ่มมีไข้ช่วงตี 4 เลยนอนซมตื่นมาอีกทีตี 5 กินยา และนอนต่อ และเช้าเริ่มออกเดินทาง ระหว่างทางกลับเราเริ่มมีไข้ไอเเสบจมูกปวดหัวแต่ไม่ลงรถไปซื้ออะไรให้สามีไปซื้อ จะลงรถเฉพาะตอนปวดฉี่เท่านั้น
มาถึงแพร่เวลา 18.00 น. เลยตรงมาตรวจที่ รพ.แพร่ราม ซึ้งให้สามีไปตรวจก่อนเพราะคิดว่าถ้าตรวจมาแล้วไม่เจอยังไงเราก็ไม่เจออยู่ดีเพราะก่อนหน้านี้เราตรวจไปแล้ว #แต่สุดท้าย ผลที่ได้คือ พบเชื้อโควิด-19 ซึ่งตอนนั้นตั้งตัวไม่ทันจริงๆ ทาง รพ.เลยติดต่อประสานงานให้กับหน่วยงานจังหวัดหน่วยงานของรัฐเพื่อรับเคส
พอคุยปรึกษารายละเอียดเรียบร้อยแล้วเราก็ขอตรวจด้วยเลย ณ ตอนนั้น เพื่อให้รู้ผลเลยและรอตรวจกับ รพ.แพร่ อีกที ซึ่งเช้านี้ได้มีการ Swab ไปแล้วทั้งคู่จะรู้ผลอีกทีตอนบ่ายๆ ส่วนเมื่อคืนอาการเราคือมีไข้ 38.3 ไอ เจ็บคอ ปวดหัว ปวดตัว แสบจมูก ต้องขอขอบคุณผู้ใหญ่ทุกๆหน่วยงานที่ให้ความช่วยเหลือพวกเราทั้งคู่ให้แอดมิทที่ รพ.แพร่ได้เลยในคืนนั้นที่รู้ผล เพราะเคสเราเป็นเครสพิเศษท้องใกล้คลอด
ขอบคุณแม่ และพี่ๆ ญาติๆ ที่คอยติดต่อมาถามอาการ ตอนนี้อาการเริ่มดีขึ้นทั้งคู่แล้ว แต่ในความโชคร้ายยังมีความโชคดีที่เรามาตรวจเจอที่บ้านเกิด เลยสามารถประสานงานกันได้อย่างรวดเร็วถ้าเป็นที่นครปฐมเราคงเครียดน่าดูเพราะไม่มีเตียงแถมยังต้องนอนรออยู่ที่บ้านกันอีกแน่ๆ ยังไงฝากทุกคนดูแลตัวเองกันด้วยนะเพราะถ้าเป็นแล้วอยู่ในพื้นที่เสี่ยงมันจะแย่เอา
ร่วมแสดงความคิดเห็น