เมื่อเวลา 10.30 น. วันที่ 30 กรกฎาคม 2564 ที่บริเวณหน้าโรงแรมแห่งหนึ่ง ม.8 ต.เวียง อ.เชียงแสน จ.เชียงราย ได้มีชาวบ้านประมาณ 40 คน รวมตัวกันไม่ยอมให้ทาง อ.เชียงแสนใช้โรงแรมแห่งนี้ เป็นสถานกักตัวผู้ติดเชื้อ (Community Isolation และ Home Isolation) ซึ่งผู้มาคัดค้านส่วนใหญ่เป็นชาวบ้านห้วยเกี๋ยง โดยให้เหตุผลว่าจุดกักตัวอยู่กลางชุมชน เกรงการแพร่ระบาดของเชื้อโควิด-19 โดยแนะให้ไปใช้สถานที่สถาบันพัฒนาฝีมือแรงงานนานาชาติเชียงแสน เป็นที่กักตัวผู้ป่วยโควิดแทน
ต่อมานายปกรณ์ สุริวรรณ นอภ.เชียงแสน พ.ต.อ.ถนัด ชุ่มมะโน ผกก.สภ. เชียงแสน พ.ต.ท.มนตรี ภูมิสะอาด รอง ผกก. ว่าที่ ร.ต.สมบูรณ์ สุภาอิน สสอ.เชียงแสน นายพลภพ มานะมนตรีกุล นายกทต.เวียง นายวสันต์ เทียมตา กำนัน ต.เวียง นายสุนทร ชายลาด ผู้ใหญ่บ้าน ม.8 บ้านห้วยเกี๋ยง และนางศรีวรรณ เหลี่ยมทอง พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ ตัวแทน รพ.เชียงแสน ได้พบกับชาวบ้าน
นอภ.เชียงแสน ได้ชี้แจงว่า การจัดตั้งโรงแรมแห่งนี้ เป็นศูนย์กักตัวผู้ติดเชื้อ (Community Isolation) ระดับอำเภอ เพื่อเป็นสถานที่รักษา และดูแลผู้ป่วยติดเชื้อโควิด ซึ่งจะรองรับได้ประมาณ 50 คน ซึ่งผู้ป่วยที่จะนำมารักษาต้องเป็นคนเชียงแสน ที่ป่วยติดเชื้อ แต่ไม่แสดงอาการ หรือมีอาการเพียงเล็กน้อย (ผู้ป่วยสีเขียว) ตลอดเวลาผู้ป่วยจะอยู่ในความดูแลอย่างใกล้ชิดของแพทย์ และพยาบาล และเจ้าหน้าที่ฝ่ายความมั่นคงตลอด 24 ชั่วโมง โดยแต่ละคนจะไม่สามารถออกนอกเขตพื้นที่ห้องพักได้ มีการส่งน้ำ ส่งอาหารให้ ทั้ง 3 มื้อ แต่ชาวบ้านยังยืนกรานจะไม่ยอมให้ใช้ที่โรงแรมนี้ เป็นที่กักตัวผู้ติดเชื้อ
พร้อมเชิญตัวแทนชาวบ้าน 3 คน พร้อม สท.เขตบ้านห้วยเกี๋ยง เข้าพูดคุยในโรงแรม โดย นายประกรณ์ ได้ให้ น.ส.จิรัสสา รังษี ซึ่งเป็นผู้เคยเดินทางกลับจากต่างประเทศและได้กักตัว (State Quarantine ) ที่โรงแรมใน กทม. 14 วัน ได้เล่าประสบการณ์ขณะถูกกักตัวให้ตัวแทนชาวบ้านฟัง โดย น.ส.จิรัสสา ได้บอกว่าทุกคนที่กักตัวจะไม่ได้ออกนอกห้อง และไม่มีการสัมผัสกับพนักงานหรือแม่บ้านของโรงแรมแต่อย่างใด
ว่าที่ ร.ต.สมบูรณ์ สสอ.ได้ทำความเข้าใจกับผู้คัดค้านว่า ขอให้เข้าใจว่าการนำมากักตัวที่นี้เป็นระยะเริ่มต้น หากทางอำเภอหาที่แห่งใหม่ได้ก็จะย้ายไปที่ใหม่ทันที และเชื้อนี้หากเราป้องกันตัวเอง และสวมหน้ากากอนามัยตลอด โอกาสที่จะติดเชื้อเป็นไปได้ยาก ซึ่งวันนี้จะมีผู้ป่วยสีเขียว ซึ่งเป็นคนบ้านห้วยเกี๋ยงเหมือนกันจะต้องเข้ากักตัวเองที่โรงแรมแห่งนี้ แต่ชาวบ้านก็ยังยืนกรานจะไม่ยอมให้ใช้โรงแรมนี้
ในที่สุดนายปกรณ์ ได้ประชุมหารือกับส่วนราชการเพื่อหาสถานที่เหมาะสมแห่งใหม่ ที่จะใช้เป็นศูนย์กักตัวผู้ติดเชื้อระดับอำเภอ (CI) จนกระทั่งที่ประชุมได้เห็นควรที่จะไปใช้สถานที่กักตัวที่โรงแรมแห่งใหม่ ซึ่งอยู่ทางไปสามเหลี่ยมทองคำ และโรงแรมแห่งนี้มีที่พักอยู่ในสวน ห่างจากชุมชน เพื่อความสบายใจของพี่น้องชาวบ้าน ซึ่งเจ้าของโรงแรมยินดีให้ความร่วมมือกับทางการ ให้ใช้เป็นสถานที่กักตัวผู้ป่วยสีเขียวได้เลย
ร่วมแสดงความคิดเห็น