ทำไมยิ่งโต เรายิ่งรู้สึกเหนื่อย มองดูเส้นทางเหมือนไกลออกไป หรือความจริงแล้ว เรากำลังอยู่ในภาวะ Quarter-life Crisis หรือ วิกฤตหนึ่งส่วนสี่ของชีวิต กันนะ?
เราเคยมีเป้าหมาย มีความฝัน และเส้นทางที่อยากจะเดิน แต่เหมือนตอนนี้มันหลุดลอยไป… ไม่รู้ทำไมการเติบโตขึ้นมามันถึงได้เหนื่อยขนาดนี้นะ หรือเรากำลังเผชิญ ‘วิกฤตหนึ่งส่วนสี่ของชีวิต’ อยู่
Quarter-life Crisis มักจะเกิดในช่วงการเปลี่ยนผ่านของชีวิตที่กำลังจะเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ ตั้งช่วงอายุตั้งแต่ 18 ปี ที่กำลังเลือกทางเดินไปสู่อาชีพในอนาคต ไปจนถึงช่วง 20 ปีขึ้นไป ที่กำลังจะเข้าสู่วัยทำงานเต็มตัว เพราะกำลังอยู่ในช่วงที่เครียด และเปรียบเทียบตัวเองกับคนที่ประสบความสำเร็จในวัยเดียวกัน จนทำรู้สึกว่าคนรอบตัวประสบความสำเร็จกันหมด
และยิ่งไม่ต้องพูดถึงกระแสโซเชียลในปัจจุบันที่ทำให้เราเห็นว่าเด็กๆ บางคนก็ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย โดยใช้ตัวบ่งชี้ทางการเงิน ชื่อเสียง บางคนเล่นหุ้นจนได้เงินเป็นแสน บางคนเป็นเจ้าของแบรนด์ แต่พอเรามองกลับมาที่ตัวเอง รู้สึกว่าตัวเองไม่มีอะไรเลย สับสน หลงทาง งุนงงว่าจะไปทางไหนต่อดี รวมถึงมีการท้อแท้กับการที่จะต้องใช้ชีวิตต่อไป
วันนี้เชียงใหม่นิวส์ชวนมารู้จัก Quarter-life Crisis หรือ ‘วิกฤตหนึ่งส่วนสี่ของชีวิต’ เมื่อการโตเป็นผู้ใหญ่ไม่ง่ายอย่างที่คิด กัน
?เรากำลังอยู่ในภาวะวิกฤตหรือเปล่า?
? รู้สึกว่าตัวเองไม่เก่ง ,กังวลเกี่ยวกับอนาคต คนรอบข้างเริ่มแต่งงาน มีลูก,ไม่มีเงินเก็บ หรือเงินเดือนไม่พอใช้ ไม่มีบ้าน ไม่มีรถ ไม่มีอาชีพมั่นคง
? ไม่รู้ว่าชีวิตควรจะไปทางไหน รู้สึกเหงา เบื่อ ท้อกับชีวิต คนรอบข้างเริ่มเสียชีวิต ไม่พอใจกับชีวิตที่เป็นอยู่ มีพ่อแม่ต้องดูแล แต่ยังเอาตัวเองไม่รอด อ่านต่อได้ที่
☀️ เราจะรับมือกับมันได้อย่างไร?☔️
- อย่าแคร์ หรือมองคนอื่นให้มาก ไม่เปรียบเทียบตัวเรากับคนอื่น เพราะแต่ละคนมีปัจจัยในชีวิต และเส้นทางที่ไม่เหมือนกัน
- อย่าใจร้ายกับตัวเองนักเลย ความผิดพลาด เป็นเรื่องปกติ ที่เราต้องเรียนรู้ อย่าจมอยู่กับมัน เราเก่งมากแล้วที่มาถึงตรงนี้ได้
- ค้นหาตัวเองให้พบ เข้าใจตัวเอง เข้าใจความต้องการของตัวเอง
- กลับมารักตัวเองเอง ชื่นชมตัวเองตั้งแต่เรื่องเล็กๆน้อยๆในชีวิตประจำวัน
- อย่ายึดติด เข้าใจและยอมรับการเปลี่ยนแปลง พาตัวเองไปรับพลังงานดี ๆ
- เลือกเป้าหมาย และมีความสุขกับมันระหว่างทาง เพราะ ปลายทางอาจไม่ใช่ที่สุดของความงดงาม
เชียงใหม่นิวส์ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนสิ่งที่กำลังเผชิญสิ่งต่างๆ และโอบกอดมันด้วยหัวจิตหัวใจ ด้วยความรู้สึกทั้งหมด ด้วยความเข้าใจ และการเคารพตัวเราเอง
” มันไม่สำคัญว่าคุณจะเดินช้าสักแค่ไหน ตราบใดที่คุณยังไม่หยุดเดิน ” ขงจื้อ
#เมื่อการโตเป็นผู้ใหญ่มันไม่ง่ายอย่างที่คิด
ร่วมแสดงความคิดเห็น