นักกอล์ฟมือหนึ่งของโลกจากแดนจิงโจ้

เจสัน เดย์ นักกอล์ฟมือหนึ่งของโลกจากแดนจิงโจ้แย้มเคยถอดใจคิดอำลาวงการช่วงฟอร์มฝืด ก่อนจะระเบิดฟอร์มร้อนจนจบรั้งรองแชมป์เดอะ มาสเตอร์และยูเอส โอเพนในปี 2011

เจสัน เดย์ นักกอล์ฟมือหนึ่งของโลกจากออสเตรเลียที่เพิ่งคว้าแชมป์จากการแข่งขันเวิลด์ กอล์ฟ แชมเปียนชิพ รายการเดลล์ แมทช์เพลย์ ที่ประเทศสหรัฐอเมริกา เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาได้ให้สัมภาษณ์ว่า ตั้งแต่ที่เทิร์นโปร เขาทำผลงานได้ไม่ค่อยดีนัก คือซิวแชมป์เอชพี ไบรอน เนลสัน แชมเปียนชิพได้แค่ใบเดียวเมื่อปี 2010 จนทำให้เขาท้อใจและเคยคิดวางมือจากวงการก่อนลงแข่งเดอะ มาสเตอร์สในปี 2011 เพียงไม่นาน

เดย์กล่าวว่า “ผมเคยคิดจะเลิกเล่นกอล์ฟ เพราะผมไม่ค่อยประสบความสำเร็จในสนาม ตอนนั้นผมเกือบจะไม่ไปลงแข่งเดอะ มาสเตอร์สในสัปดาห์นั้นแล้วครับ กำลังจะเลิกเลย ผมรู้สึกว่าผมไม่ไหวแล้วจริงๆ”

แต่สุดท้าย ทีมงานทุกคนได้โน้มน้าวให้เดย์ลงแข่งต่อ เขาจึงต้องฝืนใจลงแข่ง แม้สัปดาห์นั้นเขาจะไม่คว้าแชมป์แต่เขาก็จบรั้งรองแชมป์ในรายการเดอะ มาสเตอร์ และยูเอส โอเพน หลังจากนั้น ฟอร์มของเขาก็ร้อนแรง จนทำให้เขาได้ขึ้นรั้งตำแหน่งมือหนึ่งของโลก และเขาคว้าแชมป์พีจีเอ ทัวร์ได้เพิ่มอีกถึง 8 รายการ ซึ่งในจำนวนนั้นเป็นแชมป์เมเจอร์ 1 รายการคือ พีจีเอ แชมเปียนชิพ

เดย์ยังเผยด้วยว่า สมัยที่ยังเด็กบ้านของเขามีฐานะยากจน ดังนั้นได้อะไรมาก็จำเป็นต้องใช้ไปก่อน พวกเขาต้องหาของที่พอเอามาใช้ทำเป็นของเล่นได้จากรอบบ้านและกองขยะเพื่อนำมาประยุกต์ใช้ อย่างไม้กอล์ฟอันแรกของเขา พ่อของเขาก็ได้มันมาจากกองขยะ มันเคยเป็นของเพื่อนบ้าน หน้าตาของไม้กอล์ฟอันนั้นก็เป็นหัวไม้เบอร์ 3 โทรมๆ ผุๆ

พอเดย์ซึ่งยังเป็นเด็กมาเห็นไม้กอล์ฟเก่าที่พ่อเอากลับมา เขาก็หยิบมันมาเล่นอยู่ตลอด และใช้มันหวดทุกอย่างที่เข้ามาในรัศมี พอโตขึ้นเขาก็เลยเริ่มเล่นกอล์ฟ และเข้าร่วมสมาคมกอล์ฟและสมัครสมาชิกสนามกอล์ฟราคาถูกของรัฐฯ แถวบ้าน ต่อมาเขาเข้ากับเพื่อนที่โรงเรียนได้ไม่ค่อยดีนักและมักโดนล้อ ทำให้เขาใช้กอล์ฟเป็นทางออก เขารู้สึกสงบเสมอเมื่ออยู่ในสนามกอล์ฟ ทันทีที่กลับจากโรงเรียนเขาก็ไปเล่นกอล์ฟที่สนามกอล์ฟจนมืดถึงค่อยกลับบ้าน

ต่อมาพ่อของเดย์ก็เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง ทำให้เดย์ที่อยู่ในช่วงวัยรุ่นเริ่มเสียศูนย์ เขาเริ่มเกเร ดื่มเหล้า แม่เลยส่งเขาไปเรียนที่โรงเรียนกินนอนที่มีสอนกอล์ฟ ตอนแรกเดย์ก็เคยเสียมารยาทโต้เถียงครู แต่ภายหลังเขาคิดได้และสำนึกผิดจึงไปขอโทษครู และเขาก็กลายเป็นเด็กนักเรียนที่ขยันและเชื่อฟังครูที่สุดของโรงเรียน จนเขาได้เทิร์นโปรและเข้าสู่วงการกอล์ฟมืออาชีพในที่สุด

เดย์กล่าวว่า “ผมเองแม้ไม่ได้เริ่มต้นอย่างสวยหรู ใครจะไปรู้ว่าชีวิตของผมจะลงเอยยังไง แต่แม่กับพี่สาวของผมได้ทำงานหนักและเสียสละเพื่อให้ผมได้เรียนโรงเรียนสอนกอล์ฟ นี่เป็นสิ่งที่ผมซาบซึ้งในบุญคุณของพวกเขาตลอดมา”