แม้ประเทศไทยจะเป็น”สังคม”ที่นบนอบในวิถีศรัทธาต่อหลักธรรม คำสอนของศาสนา
แต่ในวัตรปฏิบัติของผู้คนบางส่วนยังดูเหมือนจะขัดแย้งในหลักศีล…ที่ถูกต้องดีงาม อาจจะด้วยกระแสเศรษฐกิจ สังคม บีบรัด กดดัน หรือปัจจัยแวดล้อมเฉพาะบุคคลมีส่วนทำให้เกิดขึ้น
คงเป็นเรื่องยากที่จะพิสูจน์ว่า เหตุใด ยังคงมีผู้คน กราบไหว้ ต้นไม้ สัตว์ที่ผิดแผกไปจากพันธุ์ปกติของวงจรธรรมชาติ
งูสีขาวกลายเป็นงูเผือก… วัว 6 ขากลายเป็นสัตว์มหัศจรรย์ .. เป็นต้น
มิหนำซ้ำ สถานที่ควรเป็นศูนย์รวมจิตใจ ในสะพานบุญ ที่มีนิยาม จำกัดความสั้นๆว่า “วัดวา อาราม สำนัก”…
ปัจจุบัน แค่เฉียดกรายเข้าใกล้ บ้างก็แทบแยกแยะไม่ออกว่า นั่นคือ วัด หรือรีสอร์ท หรือมุมแห่งความสุข ตามสมัยนิยม ที่พรั่งพร้อม ครบเครื่องด้วยบริการ
0…วัดผ้าขาว ย่านราชมรรคา นครเชียงใหม่
ทั้งอาคาร สถานที่พัก มุมเครื่องดื่ม คอร์สปฏิบัติธรรม หรือแม้แต่ มุม แห่งการไหว้วอน ร้องขอ ให้สมประสงค์ รวดเร็ว”ทันใจ”
สิ่งเหล่านี้ สะท้อนเด่นชัดยิ่ง ในเขตพุทธวาส ภายในเมืองท่องเที่ยวใหญ่ๆ ซึ่งไม่เว้นแม้นครเชียงใหม่
จากจำนวนวัดในเขตอำเภอเมือง เชียงใหม่ ซึ่งกองพุทธศาสนาสถาน กรมการศาสนา รวบรวมข้อมูลไว้ มีประมาณ 100 กว่าแห่ง จะมีมากในเขตตำบลศรีภูมิเกือบๆ 30 วัด
0…วัดหมื่นตูม
ในจำนวนนี้ ไม่นับรวม วัดร้าง สถานที่ปรากฎร่องรอยของวัดในอดีตอีกจำนวนมาก ทำให้บางแห่งกลายเป็น ที่พึ่งทางใจ ในทุกๆมิติ ที่น่าอัศจรรย์ใจ
สังคมไทย เป็นสังคมแห่งการให้ ตามหลักการทางศาสนา แต่ ในวิถีทางที่”ให้”ในยุคสังคมก้มหน้า…. คือการต่อรอง สร้างเงื่อนไข ในการไหว้วอน ร้องขอ
ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกกับผลสำรวจข้อมูลล่าสุดที่มูลนิธิช่วยเหลือเพื่อการกุศล หรือ CAF จัดอันดับ“ประเทศใจบุญประจำปีนี้”
อ้างอิงการสุ่มสำรวจความคิดเห็นของประชากร 140 ประเทศทั่วโลก
จะแยกเป็นการบริจาคเงิน, การช่วยเหลือคนแปลกหน้า, และการใช้เวลาช่วยงานการกุศลหรืออาสาสมัคร
ในอาเซียนนั้น “เมียนมาร์”ติดอันดับหนึ่งของโลก ติดต่อกัน3 ปีซ้อน
ส่วนของไทย ร่วงจากอันดับ 19 มาอยู่ที่ลำดับ 39 ในปีนี้
หากรับรู้ข้อมูลงานวิจัยของ”นิด้า” เกี่ยวกับรายรับ รายได้ของวัดต่อปี ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา
จากวัด3-4 หมื่นแห่งทั่วประเทศ รวมรายรับปีละ 1,388 ล้านบาท เฉลี่ยวัดละ 3 ล้านเศษ รายได้สูงสุดมาจากการบริจาคทั้งสิ้น
0…รายได้ของวัดมาจากการบริจาค..ในมุมต่างๆ
วัดบางแห่งมีรายได้เกิน 50 ล้านต่อปี มีมากกว่า10 แห่ง ถ้ามากกว่า ร้อยล้านนั้น ตัวเลขใกล้เคียงกัน
และมีข้อมูลเกี่ยวกับ “การลงทุนเชิงพุทธพาณิชย์” ในการเนรมิตวัด ให้มีความครบเครื่อง พร้อมบริการ ทุกจริต ความต้องการของผู้คน
ถ้าอยากทำบุญ สืบชะตา สะเดาะเคราะห์ ก็มีบริการ รวมถึงบริการ งานพิธีที่มีสงฆ์เกี่ยวข้อง ในรูปแบบ อีเว๊นท์ รับจัดงาน เป็นต้น
รายได้ส่วนนี้ยังไม่มีการรวบรวมตัวเลข
แต่ในส่วน การใช้จ่ายเพื่อการทำนุบำรุง ก่อสร้างถาวรวัตถุภายในวัด มีตัวเลขระบุว่า เฉลี่ยที่2-3 ล้าน ต่อวัด/ปี จากจำนวนวัดทั่วประเทศ
ภาคเหนือ มีการก่อสร้าง เป็นอันดับ 2รองจากภาคกลาง และนิยม สร้าง วัตถุมงคล พร้อมศาสนสถาน ทั้งอุโบสถ พระประธาน พระทันใจ
ปัจจุบันยังพบว่า มีการก่อสร้างพระเจ้าทันใจ ขึ้น ประดิษฐาน ภายในวัด รวมถึง วัตถุมงคล เป็นจำนวนมากอย่างต่อเนื่อง
ทั้งนี้” พระเจ้าทันใจ” มีคติความเชื่อว่า เป็นพระที่ต้องสร้างให้แล้วเสร็จภายใน 1 วัน เชื่อกันว่ามีพุทธานุภาพ บันดาลทุกสิ่งให้สมประสงค์ได้
ดังนั้นในอดีตวัดสำคัญๆในชุมชน ภาคเหนือ มักจะนิยม สร้างพระเจ้าทันใจ นิยมสร้างเป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย หลายๆวัดสร้างมาหลายร้อยปี
0….วัดพระบรมธาตุหริภุญชัย นครลำพูน
พุทธลักษณะของพระเจ้าทันใจ ที่แปลกกว่าที่อื่นจะอยู่ที่วัดพระบรมธาตุหริภุญชัย เป็นพระพุทธรูปประทับยืน พระหัตถ์ทั้งสองวางซ้อนกันอยู่เบื้องหน้า
0.. ที่วัดเจดีย์หลวง จ.เชียงใหม่ มีทั้งพระเจ้าทันใจพุทธชัยญาณรังสี และพระเจ้าทันใจทั่วๆไปด้วย
0….มุมพระเจ้าทันใจ..ที่วัดเชียงยืน นครเชียงใหม่
0..พระเจ้าทันใจ ที่วัดพระธาตุดอยคำ เชียงใหม่
0..พระเจ้าทันใจ ที่วัดผาบ่อง (มังคลาราม )
คติความเชื่อในอดีตกับ การก่อสร้างในปัจจุบัน คงเป็นเรื่องความเชื่อ ความศรัทธาว่า ที่ประดิษฐาน ในแต่ละแห่งนั้น สามารถเสกสร้างภายใน 1 วันได้จริงหรือ
อย่างไรก็ตาม ต้อง ยอมรับว่า การ มีขึ้น และปรากฎ ในตำนาน แห่งพระเจ้าทันใจนั้น แท้ที่จริงแล้ว ผู้สร้างมีวัตถุประสงค์ คติธรรมใดที่จะสอนสั่ง บอกกล่าว จากรุ่นสู่รุ่น
ในอดีต พลังศรัทธา ย่อมนำไปสู่ความสำเร็จ
ในปัจจุบัน “กระแส..ความเชื่อ..ความศรัทธา….นำไปสู่สิ่งใด
..จะทันใจ..ในการไหว้วอน..ร้องขอทุกสิ่งที่แต่ละผู้คน ประสงค์
ท้ายที่สุดแล้ว กับสิ่งที่..พุทธศาสนิกชน”ผู้เข้าถึงพร้อมด้วยปัญญา…..ย่อมรับรู้ได้ว่า..การตั้งนะโม .3 จบ
โอมนะโม พุทธายะ ยะอะสะ สุมัง จะปาคะ....
..นั้น….โยม..หรือ อาตมาภาพ….. จะได้รับความมั่งมี ศรีสุข….ทันตาเห็น….มากกว่ากัน
ร่วมแสดงความคิดเห็น