ช่วงนี้เป็นอีกช่วงแห่งความสุขของผู้คนในสังคมตามอัตภาพ จะสุข จะทุกข์ขึ้นอยู่ที่ “ใจ” อะไรๆที่ผ่านมาก็ผ่านไป อดีตคือ ประสบการณ์ อนาคตยังมาไม่ถึง ทำวันนี้ให้ดีที่สุด รู้สติ รู้ตัว ณ ปัจจุบัน
แหม้!! ผมเพิ่งจะเข้าใจตัวเองได้ท้ายๆปี 59 ว่าหากมุ่งเอาดี ทางเทศน์ ทางธรรม น่าจะมีแววดาวรุ่งกับเค้ามั่ง!!
อย่าเลยครับที่นำธรรมาโอ้โลมใจกันเบื้องต้นนั้น จำคำพระมาทั้งดุ้นเลยแหละ
ปรารถนาพรอวยชัยให้ทุกๆท่านมีความสุขครับ
ไม่ว่าจะช่วงเทศกาลใด ผมมักจะเห็นผู้น้อยหอบหิ้วกระเช้าที่สุมแน่นด้วยขวดน้ำเมาพะยี่ห้อดัง บางกระเช้าผลไม้นอกล้วนๆ ทั้ง สดอบแห้ง น้อยนักที่จะเห็นการจัดกระเช้าผลไม้มงคล ประเภท ขนุน ส้มสีทอง ทับทิม อะไรพรรค์นี้ไปมอบผู้หลักผู้ใหญ่ ยกเว้นในสายงานเกษตรบางหน่วย…ที่พอจะมีให้เห็นการสนับสนุน ผลิตภัณฑ์ วิสาหกิจอยู่บ้าง แต่ก็ประปรายครับ
ปีนึงๆบ้านเรานำเข้าผลไม้นอก ยกตัวอย่างที่ติดอันดับก็จะมี แอปเปิ้ล สาลี่ ปีละเป็นหมื่นๆล้านเหมือนกัน
ตัวเลขนี้เข้าใจว่าน่าจะลดลงไปบ้างเนื่องจากมีการส่งเสริมเพาะปลูกผลไม้เมืองหนาวในยี่ห้อดอยคำ โครงการหลวง บวกกับไร่สวนผลไม้ของเอกชนที่เจาะตลาดระบนไฮเอ็น ระดับรับประทานของถูกแล้วจุกคอหอยก็มีเยอะ
ยังไงๆ ก็ขอไหว้วอนช่วยอนุโมทนา ช่วยกัน สนับสนุน ซื้อหากระเช้าเป็นของขวัญ ของฝากในช่วงเทศกาลปีใหม่ ตามวิสาหกิจชุมชนกันเยอะนะครับ
แต่ละปีที่ผ่านไป อะไรๆเกิดขึ้นตั้งมากมาย จะสุข จะทุกข์อยู่ที่ใจ และความพอ….พอเพียง พอประมาณ สุขนั้นล้น เกินพอ
ร่วมแสดงความคิดเห็น