มีโอกาสแว่บ!!ไปเที่ยวเตร่ชมงาน 34 ปี ห้วยฮ่องไคร้ฯ ซึ่งมีการจัดงาน “ล้นเกล้าชาวไทย สถิตในดวงใจนิรันดร์”
ปกติ ผมแวะเวียนไปมาที่นี่บ่อยมาก ช่วงหนึ่งไปวันเว้นวันกันเลย เพราะชื่นชอบกับ องค์ความรู้ หลายด้านที่นั่น
นี่เรื่องจริง ไม่ได้โม้หรือมีนัยยะอะไร (ฮา)
ยิ่งช่วง คุณพี่ “วิริยะ ช่วยบำรุง” อดีต ผอ.ศูนย์ห้วยฮ่องไคร้ฯ อยู่โยงกัน ที่นั่นมันส์เลยครับ
แม้พี่ท่านจะย้ายและเกษียณไป ผมก็คุ้นเคยกับหลายๆท่านอีก….ยิ่งอยู่ในวัยเดียวกันตอนนั้น ยังหนุ่มด้วย สนุกครับ..กับการเรียนรู้
พื้นที่ป่าขุนแม่กวง ลุ่มน้ำห้วยฮ่องไคร้ พื้นที่กว้างใหญ่ไพศาล กว่า 8,500ไร่ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงทำให้เห็นและทรงมีพระราชดำรัสว่า “ถ้าเราสามารถพัฒนาผืนป่าที่ห้วยฮ่องไคร้ได้ที่ใดก็ตามในประเทศไทยก็ต้องพัฒนาได้”
จนมีศูนย์ศึกษา ทั่วประเทศในแต่ละภูมิภาค และ โครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริในที่ต่างๆอีกมากมาย
เริ่มแรกพระองค์ทรงให้สร้างฝายต้นน้ำลำธาร หรือที่เราเรียกกันในปัจจุบันว่า ฝายชะลอความชุ่มชื้น ทรงตรัสว่า ถ้าการทำฝายในพื้นที่ซึ่งมีน้ำน้อยให้มีน้ำมาก ใครก็ทำได้ ถ้าเก่งจริงต้องทำฝายในพื้นที่ไม่มีน้ำให้มีน้ำให้ได้
การทำฝายตอนนั้นคณะทำงานไม่มีแบบแปลนโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็ก มั่นใจว่า พระองค์ทรงพอพระทัยและได้รับคำชมแน่ เมื่อพระองค์เสด็จฯทอดมาทอดพระเนตร มีรับสั่งสั้นๆว่า ดีเกินไป
และยิ่ง ตอนทำอ่างเก็บน้ำ ทุกคนทำตามโครงสร้างวิศวกรรมกันเลย พอพระองค์ถามว่า อ่างนี้รั่วมั๊ย
หนึ่งในคณะทำงานตอบว่า ไม่รั่ว!!พะยะคะ แต่พระองค์ทรงรับสั่งว่าต้องรั่ว!!
พระองค์ทรงอธิบายว่า น้ำต้องรั่วซึมให้รากพันธุ์ไม้ต่างๆที่ชอนไชริมอ่างได้รับความชุ่มชื้น ได้น้ำจนเติบใหญ่ เป็นการเกื้อกูลกันตามธรรมชาติ
ในทุกฤดูกาลของ ศูนย์ศึกษา แห่งนี้ มีธรรมชาติที่หมุนเวียนเปลี่ยนไป ความยิ่งใหญ่ในธรรมชาติ น่าไปเรียนรู้ สัมผัสกันครับ
ร่วมแสดงความคิดเห็น