“วันเด็ก”…เด็กๆ ที่รอคอย บนดอยบวกจั่น…ที่โป่งแยง


อีกไม่กี่วันแล้วก็จะถึงวันของพวกเขา…..“วันเด็ก” ในวันเสาร์ที่ 14 มกรา
คิดถึงเด็กๆบนดอยสูงที่ “บ้านบวกจั่น” บนดอยโป่งแยง ที่เป็นถิ่นทุรกันดารพอสมควร มีเด็กเล็กๆมากมายที่เรียนหนังสือในโรงเรียนประจำหมู่บ้าน และวันอาทิตย์ก็มาศึกษาด้านธรรมะที่ “วัดบวกจั่นวนาราม” และใน ทุกปีเมื่อถึง “วันเด็ก” จะคิดถึงพวกเขาที่ด้อยโอกาสจัดอาหาร-ขนมและนำของไปแจก แต่มีข้อแม้อยู่นิดหนึ่ง
“วันเด็ก” พวกเขามีโอกาสตามครูหรือพ่อแม่ผู้ปกครองลงดอยมาแอ่วในเวียง…หากเราจะขึ้นมา ขออย่าตรง “วันเด็ก” จะเป็นเสาร์หรืออาทิตย์ต่อไปก็ได้ เราก็ไม่ขัดตามสัญญา
ในปีนี้ก็จะขึ้นดอยไปแต่ไม่ให้ตรงกับ “วันเด็ก” ไหนๆก็จะขึ้นดอยไปทั้งทีก็อดคิดถึงเด็กเล็กๆที่อยู่บนดอยกันร้อยกว่าคน ก็เลยจัดอาหารไปเลี้ยงเด็กๆและของโปรดที่เด็กๆเหล่านั้นไม่เคยเบื่อ
เพราะทานกันไม่เคยเหลือ แถมบอกครั้งหน้าให้เอามาอีกกับ…ก๋วยเตี๋ยว-เกี๊ยว-บะหมี่!!!
และพอถึงใน “วันเด็กแห่งชาติ” ก็ไม่เคยลืมเด็กๆผู้ด้อยโอกาสเหล่านั้น ได้จัดอุปกรณ์การเรียน-การกีฬา-พร้อมขนมนมเนยที่ได้รับมอบมาจากผู้มีจิตศรัทธานำไปแจกให้แก่เด็กๆบนดอย และกิจกรรมนี้ก็ทำสืบเนื่องติดต่อกันมาหลายปีในทุกๆโอกาส จนเด็กดอยเหล่านั้นสนิทคุ้นเคยกันดี ว่ากลุ่มนี้ถ้าหากขึ้นดอยมาแล้วก็ต้องมีของติดมือมาฝาก หรือไม่ก็อิ่มท้องกันถ้วนหน้า
เคยมีเพื่อนฝูงสนิทกันเคยถามว่า….มีอะไรผูกพันกันนักหนากับดอยแห่งนี้-วัดแห่งนี้!!!
ก็ตอบเพื่อนไปตามตรงว่า “วัดบวกจั่น” แรกๆก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน สภาพวัดเป็นอย่างไร?? แต่ว่าวันนี้เมื่อสี่-ห้าปีก่อนได้มีพระภิกษุองค์หนึ่ง “พระสมุห์ปัญญา ปญญาธโร” ท่านเจ้าอาวาสวัดบวกจั่น ได้ขึ้นมาสำนักพิมพ์เพื่อขอพบ “สันทัด ศักดิ์สูง” ท่านได้แจ้งจำนงว่า ทางวัดอยู่บนดอยสูงและในยามหน้าร้อนขาดแคลนน้ำดื่ม-น้ำใช้เป็นปัญหาอย่างหนัก
ทางวัดอยากจะได้แท้งค์น้ำขนาดใหญ่เก็บน้ำไว้ใช้ในยามแล้ง..และทางวัดก็ยังรับเด็กชาวเขามาศึกษาพุทธศาสนาในวันอาทิตย์ จึงมีความจำเป็นที่ต้องใช้น้ำเยอะ!!!
เมื่อท่านได้บอกบุญมาดังนี้ จึงไม่รีรอขอรับเป็นเจ้าภาพในการจัดสร้างแท้งค์น้ำถวายทางวัด ซึ่งท่านก็ได้ให้รายละเอียดมาในการจัดสร้างสองแท้งค์ใหญ่พร้อมรางสำหรับรับน้ำฝนจากหลังคาสำนักสงฆ์ ต้องใช้งบประมาณทั้งสิ้นหลายหมื่นบาทเราก็ยินดีที่จะบอกบุญไปถึงญาติสนิทมิตรสหายกันเพื่อจะได้รวมปัจจัยไปสร้างถวายให้แก่ทางวัด
จำได้ว่าเงินก้อนแรกจาก “เสี่ยทอมมี่-ธวัทชัย โรจนะโชติกุล” นำมามอบให้ถึงโรงพิมพ์เกือบหมื่นบาท ก็ถวายให้เจ้าอาวาสดำเนินการสร้างทันที และทะยอยสมทบไปเรื่อยๆจนแล้วเสร็จ
แท้งค์น้ำสร้างเสร็จถวายให้แก่วัดบวกจั่น และจารึกไว้ว่า…สร้างอุทิศถวายในชื่อของ “บก.ป้อม-ธานี สุวัฒนา” ผู้ล่วงลับไปไว้เป็นอนุสรณ์
นั่นแหละ..เลยกลายเป็นความผูกพันกันกับวัดเล็กๆบนดอยสูงแห่งนี้ มีความสุขใจที่ได้ไปทำบุญ มีความสดชื่นเมื่อไปยืนหลังวัดแล้วมองทิวเขาสลับซับซ้อนเขียวขจีด้วยต้นไม้น้อยใหญ่ไปสุดลูกตา เห็นเด็กเล็กๆวิ่งเล่นไล่กันอย่างไร้เดียงสา และอย่างที่บอกไว้ทุกปีจึงกลายเป็นความผูกพันที่เราลืมไม่ได้
วันหยุดอาทิตย์หน้านี้เราจะขึ้นดอย….พบกันที่เก่าเวลาเดิม
เหมือนเคยนะหนูๆ!!!

ร่วมแสดงความคิดเห็น