ลานนาวาไรตี้…เซียนเดินสาย

วิถีชีวิตของนักนิยมพระเครื่องพระบูชา อาจจะมีต้นทุนที่ไม่เหมือนกัน บางท่านมีต้นทุนดี ก็มีเพื่อนฝูงครูบาอาจารย์คอยป้อนความรู้ ป้อนพระเครื่องดีๆให้ แต่บางท่านต้องใช้ประสบการณ์แบบครูพักลักจำ ต้องศึกษาด้วยตนเอง หากท่านเคยไปเดินในสนามพระ และในงานจัดนิทรรศ การประกวดพระเครื่อง ท่านก็จะพบกับวิถีชีวิตที่หลากหลาย อาทิ แผงขายพระแท้ พระเก๊ พระเหมาเป็นกอง แผงจำหน่ายอุปกรณ์การสะสมพระเครื่อง การเดินสายออกต่างจังหวัดตามงานประกวดต่างๆตามตลาดนัดพระเครื่องต่างๆ ทำให้ได้พบกับสิ่งใหม่ๆ ผมขอเอาประสบการณ์จริงของตัวเองมาเล่าสู่กันฟัง สิบปีที่ผ่านมาผมลาออกจากงานประจำที่ทำมา เพื่อเดินทางในสายนักนิยมพระเครื่อง หรือที่จะพูดตรงๆ ตัวก็คือ ออกจากงานเพื่อจะมาเป็นพ่อค้าพระเครื่องแบบเต็มตัว ซึ่งก่อนที่จะลาออกงานประจำนั้น ผมก็ได้สะสมและมีการซื้อขายพระเครื่องมาก่อนแล้ว กอปรกับการที่ได้มีการซื้อขายพระเครื่องในระหว่างที่ทำงานประจำมาเป็นเวลาพอสมควร เมื่องานประจำเริ่มจะให้ผลตอบแทนที่ไม่พอกับสภาวะเศรษฐกิจ ตอนนั้นก็เริ่มที่จะมีช่องทางและลูกค้าประจำเป็นของตัวเอง คำถามแรกที่ผมถามกับลูกค้าประจำของผม คำแรกว่า พี่ ผมจะลาออกจากงาน พี่เห็นว่าจะดีไหม คำตอบที่พี่เขาไม่คิดจะลังเลเลย พี่เขาบอกว่า ลาออกมาเลย ทุกวันนี้คุณมีพื้นฐานทางด้านพระเครื่องอยู่แล้ว ยังไงก็เอาตัวรอดได้ จากทุนก้อนแรกในการออกเดินสายครั้งแรกเมื่อสิบปีก่อน เอาเงินติดตัวไป 8,000 กว่าบาท

สนามแรกที่ผมไปคือ งานประกวดพระเครื่องที่วัดพระปฐมเจดีย์ จังหวัดนครปฐม ตลาดต่างจังหวัดมันช่างหอมหวน พระเครื่องท้องถิ่นของเชียงใหม่ ลำพูน ลำปาง แพร่ น่าน ยังไม่โดนอิทธิพลของสมาร์ทโฟน แทปเลต อินเทอร์เน็ต เพื่อใช้ในการเช็คราคา การเดินสายแต่ละครั้งสามารถทำรายได้เป็นกอบเป็นกำ แต่เมื่อในระยะหลังโลกโซเชียลได้เข้ามาสู่วงการพระเครื่อง มนต์เสน่ห์ของการเดินสายเริ่มจะลดน้อยลง พระเครื่องแต่ละชิ้นมีราคากลาง มีการเช็คราคาในท้องถิ่น บางครั้งแต่ละเที่ยวของการเดินสายหากไม่ได้ซื้อ นั่นก็หมายความว่า ขาดทุนแน่นอน ทั้งค่ารถทัวร์ ค่าโรงแรมที่พัก ค่าแท็กซี่ ค่ากิน อีกจิปาถะ แต่มนต์เสน่ห์ของการเดินสายคือ การได้เปิดโลก การได้พบเพื่อนใหม่ๆ ได้พบเพื่อนที่ดีๆ นั่นเป็นที่มาของคำว่า พระในกระเป๋า เมื่อมีเพื่อน เขาเหล่านั้นก็จะเก็บพระที่เราต้องการไว้ให้ ในราคาที่เรายังทำกำไรที่จะไปต่อได้อีก บางครั้งพระเครื่องบางอย่างในตลาดนัดพระเครื่องต่างจังหวัดก็ไม่มีผู้คนที่รู้จักอีกมากมาย นั่นคือช่องทางที่เราจะได้ของดีในราคาเยาวชน แต่ก็ใช่ว่าจะมีของฟลุ๊กของหลงเสมอไป บางครั้งเดินทางไปถึงสองสามจังหวัดตาม ตลาดนัดพระเครื่อง ก็ใช่ว่าจะประสบความสำเร็จ ทุกครั้งไป บางครั้งก็กินทุน หากว่าท่านมีเพื่อนที่ดี มีคนคอยหาของให้ ขอให้รักษาเพื่อนเหล่านั้น ให้ดี ถ้อยทีถ้อยอาศัย แล้วท่านจะสนุกในการซื้อ ขาย ประสบความสำเร็จในอาชีพของท่าน

ไก่ สวนดอก
ร้านพรมารดาพระเครื่อง