ประเด็นข่าว “เด็กหญิงและเด็กชาย”ถูกล่วงละเมิดทางเพศ ในสถานที่ซึ่งไม่ควรเกิดขึ้น ทั้งในบ้านในโรงเรียน นับวันยิ่งเพิ่มสูง มิหนำซ้ำความวิปริตของผู้คนที่สมสู่กับสัตว์เลี้ยง โดยเฉพาะ สุนัข เพียงเพื่อปั่นกระแสยอด
ผู้ติดตาม ในสื่อสังคมเฉพาะกลุ่ม สะท้อนปรากฎการณ์อะไรในสังคมไทย น่าติดตามเครือ ข่ายพิทักษ์สิทธิสตรีและเด็กในเชียงใหม่ ยอมรับว่า กังวลกับสถิติคดีข่มขืนกระทำชำเรา เพราะจากข้อมูลของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องยืนยัน เฉพาะปี 58 มีแจ้งความ 2,848 ราย ,ปี 59 มี 2,259 ราย ปี 60 ประมาณ 2,500 ราย และปีนี้ มากกว่าพันคดีแล้ว
ที่น่าตกใจคือ มีกรณีเด็ก ป.3 ข่มขืนเด็ก ป.1 ในห้องน้ำโรงเรียน เด็กวัย 13 ขวบ ล่วงละเมิดทางเพศเด็กวัย 4 ขวบในบ้าน และอีกหลายๆคดี ที่พ่อเลี้ยงข่มขืนลูก ,เพื่อนในหอรุมข่มขืนเพื่อนชายด้วยกัน โดยผลสอบสวนพบต้นตอมาจากสื่อสังคม การเข้าถึงคลิบ ภาพลามก อนาจาร จนหักห้ามอารมณ์ ความต้องการทางเพศไม่ได้ และการดื่มจนเมา ขาดสติ
สถิติการรับแจ้ง กรณีเด็กถูกล่วงละเมิดทางเพศ ของศูนย์ช่วยเหลือสังคม กระทรวง พม. พบว่า ตั้งแต่ 1 ต.ค.60 – 29 ส.ค.61 มีเด็กถูกล่วงละเมิดทางเพศ 419 คน ถูกกระทำจากบุคคลในครอบครัวถึง 151 คน
กลุ่มนักวิชาการ มูลนิธิหญิงชายก้าวไกล เปิดเผยว่าจากการติดตาม สถิติฟ้องร้องการล่วงละเมิดทางเพศของไทย ตลอด 5 ปี พบว่า เด็กผู้ชาย 1 ใน 6 เคยถูกล่วงละเมิดเพศ และเด็กผู้หญิง 1 ใน 4 เคยถูกล่วงละเมิดทางเพศ
คดีข่มขืน ในภาคเหนือที่ผ่านมามี 4-5 ร้อยราย ที่กล้าแจ้งความ ไม่นับรวมบรรดาเหยื่อที่เก็บเงียบ เพราะความอาย ปัญหาที่เกิดขึ้นจะฟันธงที่สภาพแวดล้อม พื้นฐานครอบครัวคงไม่ได้ แต่ยอมรับว่า การเข้าถึงภาพ สื่อลามกจากสื่อสังคม ความทันสมัยของเทคโนโลยี ทุกกลุ่มวัย ทำให้ปัญหาที่มาจากตัณหา ทวีความรุนแรงในสังคมยิ่งขึ้น
ด้าน นางจิตติมา ภาณุเตชะ มูลนิธิสร้างความเข้าใจเรื่องสุขภาพผู้หญิง กล่าวว่าการล่วงละเมิดทางเพศในโรงเรียนเกิดขึ้นทุกปี แต่เป็นข่าวเพียง ร้อยละ 5 ทางออกของปัญหาต้องปูพื้นให้โรงเรียนมีความปลอดภัย ต้องมีหลักสูตรวิชาเรื่องเพศอย่างชัดเจน โรงเรียนต้องดึงเครือข่ายผู้ปกครอง ชุมชนร่วมกัน
เครือข่ายผู้ปกครอง สถานศึกษา ใน.อ.สันทราย เชียงใหม่ เสนอแนะว่า คดีข่มขืนนับวันยิ่งน่าห่วง และการล่วงละเมิดทางเพศ ไม่เฉพาะการมีเพศสัมพันธ์ ยังมีการล่วงละเมิด ทำอนาจาร ด้วยแอบถ่าย ถ้ำมอง เผยแพร่ภาพลามกอนาจารไปยังผู้อื่น ซึ่งนักเรียน นักศึกษาหญิงและชาย รวมถึงเพศสภาพ ได้รับการกระทำเหมือนกัน
ดังนั้นมาตรการแก้ปมปัญหานี้ สังคมต้องร่วมมือกัน เริ่มจากครอบครัว บุคคลใกล้ตัว และต้องไม่ยอมนิ่งเฉย นิ่งเงียบรับสภาพการถูกกระทำ หรือการตกเป็นเหยื่อ และการบังคับโทษ ผู้ก่อเหตุข่มขืนฆ่าเหยื่อ ในมาตรการเด็ดขาด ก็ไม่ได้ลดจำนวนเหยื่อลงแต่อย่างใด
ร่วมแสดงความคิดเห็น