ญาติคนป่วยหน่าย รอรักษาไม่ยาก ลำบากหาที่จอดรถ

ผู้สื่อข่าว ได้รับการเปิดเผยจากบรรดาญาติๆผู้ป่วย ซึ่งมารอบรับบริการตามโรงพยาบาลขนาดใหญ่ๆของรัฐในเชียงใหม่ ซึ่งมีไม่กี่แห่ง พบว่า บรรดารถจากต่างอำเภอ กลุ่มส่งต่อมารับการรักษา รวมถึงญาติๆผู้ป่วยในพื้นที่ ต่างมีปัญหาเรื่องหาที่จอดรถ แม้ว่าบางรพ.จะพยายามสร้างสถานที่จอด เก็บค่าบริการยังไม่เพียงพอ จอดข้างทางจนถูกล๊อคล้อ เพราะไม่ทราบวันเวลาห้ามจอดก็มี

ในขณะที่รพ.บางแห่ง ที่ไม่มีอาคาร ลานจอดรถโดยเฉพาะ เนื่องจากงบจำกัด อาทิ รพ.นครพิงค์ บรรดาญาติๆผู้ป่วยต้องนำรถไปจอดลานด้านนอกกำแพงรพ. ติดกับกศน. อ.แม่ริม ที่มีทั้งเสียค่าบริการและฟรี หากไม่มีที่จอดก็ต้องวนไปจอดในลานวัดปิยาราม ซึ่งอยู่ห่างออกไปอีก 5-600 เมตร หรือเลยไปอีกไกล ถ้าลานจอดของวัดเต็ม

จากการตรวจสอบและสอบถามเจ้าหน้า อำนวยการจอดรถ ให้ญาติๆ ผู้ป่วย ระบุว่า ส่วนหนึ่งต้องจอดด้านนอก ตั้งแต่หน้าสะพานลอยไปจนถึง รร.ดอนแก้วฯ ข้างวัดปิยาราม ก็จะแนะนำ เตือนญาติๆผู้ป่วยไม่ให้เก็บของมีค่าไว้ในรถ และมีเจ้าหน้าที่ขับขี่รถจยย.ตระเวณสอดส่องเป็นระยะๆในช่วงกลางคืน ติดตั้งกล้องซีซีทีวี.ในหลายๆมุมดูเหตุการณ์ด้วย

ปัญหาที่พบส่วนหนึ่งจะมีเรื่องรอยขีด ข่วนของรถ บางคันก็กระจกหักหายไป ต้องทำใจเพราะจอดรถติดถนนที่น่าเห็นใจก็จะกลุ่มรถจากต่างจังหวัด จอดนอน อาศัยห้องน้ำรพ.บ้างหรือ สถานีบริการน้ำมันใกล้ๆ ถ้าโชคดีได้ที่จอดในรพ.ก็สดวก เพราะบางอาคารผู้ป่วย จำกัดการนอนเฝ้าไข้

ด้านนายนุดล ปางก้อน เกษตรกร จากเชียงดาว เชียงใหม่ วัย 30 ปี กล่าวว่า นำญาติๆมาส่งต่อรักษา มากันหลายคน อาศัยนอนในรถกะบะ ใช้ห้องน้ำรพ. ส่วนหนึ่งสลับไปนอนเฝ้าคนป่วย ต้องทำใจปัญหาที่จอด เพราะ รพ.ใหญ่ๆ ส่งต่อมารักษากันมาก แค่เห็นจำนวนรถที่จอดล้นจนไม่มีที่จอดรถเพียงพอ คงยืนยันถึงจำนวนผู้ป่วยว่ามากขนาดไหน

ญาติผู้ป่วยหลายๆรายเล่าว่า มาจากพร้าวบ้าง ,เวียงแหงก็มี ต้องมารอตั้งแต่เช้าตรู่ รอคัดกรอง รอรักษาไม่ยาก แต่ ปัญหาคนนอกพื้นที่วนหาที่จอดรถ แล้วมีคนบีบแตรไล่ ถ้าระงับอารมณ์ไม่อยู่ อาจมีเรื่องได้ เห็นกันหลายรายตั้งแต่มาเฝ้าไข้ ทุกวันนี้คนอารมณ์ร้อนกัน อย่าให้ป่วยใจ ท้าตี ท้าต่อยกันกับแค่หาที่จอดรถเลย