“บทสวดสรรเสริญพระคุณ พระแม่กวนอิมมหาโพธิสัตว์ (อวโลกิเตศวร)”
นำโม ไต๋ชื้อ ไต๋ปุย กิวโคว่ กิวหลั่ง กวงไต๋เล่งก้ำ กวงสี่อิมผู่สัก (กล่าว 3 ครั้ง) (กล่าวจบ 1 ครั้ง กราบ 1 ครั้ง)
ขอนอบน้อมแด่ พระกวนอิมมหาโพธิสัตว์ พระผู้มีมหากรุณาเมตตาอันยิ่งใหญ่ พระผู้น่าเคารพ พระผู้ช่วยให้พ้นภัย และพระผู้สร้างแรงบันดาลใหญ่อันยิ่งใหญ่
นำโมฮุก นำโมหวบ นำโมเจ็ง
ขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้า ขอนอบน้อมแด่พระธรรม ขอนอบน้อมแด่พระสงฆ์
นำโม กิวโคว่ กิวหลั่ง กวงสี่อิมผู่สัก
ขอนอบน้อมแด่ ผู้ช่วยให้พ้นทุกข์ ผู้ช่วยให้พ้นภัย พระแม่กวนอิมมหาโพธิสัตว์
ทั่งจี้โต โอม เกียล้อฮวดโต เกียล้อฮวดโต เกียออฮวดโต ล้อเกียฮวดโต ล้อเกียฮวดโต ซาผ่อออ เทียงล้อซิ้ง ตี่ล้อซิ้ง นั้งลี่หลั่ง หลั่งลี่ซิ้ง เจ็กเฉียก ใจเอียงห่วยอุ่ยติ้ง
ผู้เป็นดั่งเทพบนสวรรค์และเทพบนพื้นโลก ผู้ช่วยให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งหลายทั้งปวง
นำโม ม่อออปวกเยี่ย ปอล้อบิ๊ก (กราบ)
ขอนอบน้อมแด่ มหาปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร พระสูตรอันเป็นหัวใจแห่งปฏิปทา อันยวดยิ่งแห่งความรู้แจ้ง
“คาถาหัวใจของพระแม่กวนอิมมหาโพธิสัตว์ (อวโลกิเตศวร)”
เป็นบทสวดสรรเสริญ เพื่อขอพรจากพระมหาโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร ให้ช่วยสยบสิ่งชั่วร้ายทั้งหลายทั้งปวงให้สูญสิ้นไป ด้วยคำปฏิญาณว่า จะปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า
โอม มณี ปัทเม หุ่ม
โอม
มาจาก 3 เสียงรวมกัน คือ “อะ” (พระศิวะ ผู้ทำลาย) “อุ” (พระวิษณุ ผู้รักษา) และ “มะ” (พระพรหม ผู้สร้าง) ดั่งคำว่า “เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป” แต่ชาวพุทธอธิบายใหม่ว่า “โอม” คือ การสรรเสริญพระรัตนตรัย อันประกอบด้วย พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์
มณี
คือ หัวใจของพระมหาโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร ที่เบิกบาน สะอาด สว่าง สงบ หลุดพ้นจากกิเลส นั้นเลอค่าดั่งอัญมณี
ปัทเม
คือ ดอกบัว เปรียบดั่งปัญญาของพระพุทธเจ้าที่นำมนุษย์ให้พ้นจากความมัวหมองทั้งปวง แม้ดอกบัวจะมีแหล่งกำเนิดที่โคลนตม แต่ดอกบัวก็ไม่ได้มัวหมองด้วยโคลนตม
หุ่ม
คือ เสียงกำราบให้ทุกอย่างสูญสิ้นไป จนเกิดความบริสุทธิ์ ซึ่งเกิดจากการรวมกันของ ศีล สมาธิ และปัญญา
โอม มณี ปัทเม หุ่ม
จึงอาจแปลว่า “ขออัญเชิญ พระรัตนตรัย อันล้ำค่าดั่งอัญมณี มาสถิตในดวงใจ อันบริสุทธิ์เบิกบาน พ้นจากกิเลสที่ทำให้มัวหมอง ดั่งดอกบัวของข้าเทอญ”
ร่วมแสดงความคิดเห็น