เมื่อวันที่ 5 เมษายน 2567 เวลา 20.30 น. ร.ต.อ.เชาวลิต เทรักสี พงส.สภ เมืองน่าน ได้รับแจ้งจากศูนย์วิทยุ นครน่าน 191 ตำรวจภูธรจังหวัดน่าน ว่า มีชายรายหนึ่งมานอนอยู่หน้าประตูบ้าน ในบ้านมีแต่ผู้หญิงและผู้สูงอายุขอให้ตรวจสอบ จึงประสานเจ้าหน้าที่สายตรวจจักรยานยนต์ สถานีตำรวจภูธรเมืองน่าน เข้าตรวจสอบที่เกิดเหตุ บริเวณหน้าบ้านหลังหนึ่งริมถนนสาย น่าน-พะเยา กม.ที่ 3 เขตบ้านปางค่า หมู่ 4 ตำบลไชยสถาน อำเภอเมืองน่าน จังหวัดน่าน ในที่เกิดเหตุพบชายอายุประมาณ 25 ปี นอนหงายบนพื้นปูยางมะตอย สภาพมีเหงื่อออกท่วมตัวและใบหน้า ใกล้กันมีรถจักรยานยนต์จอดอยู่หนึ่งคัน นอนกรนเบา ๆ ปลุกให้ตื่นกว่าชั่วโมงก็ไม่ตื่น เจ้าหน้าที่เกรงจะเกิดอันตราย เนื่องจากพื้นยางมะตอยมีความร้อน รวมทั้งอากาศร้อนอบอ้าว หากปล่อยไว้อาจเกิดโรคลมแดดได้ และเป็นผู้ชายมานอนหน้าบ้านคนอื่นอีก จึงปรึกษากันจะทำอย่างไร เนื่องจากกู้ชีพกู้ภัยไม่มีนโยบายรับคนเมา ชาวบ้านจึงเสนอให้เจ้าหน้าที่ใช้น้ำเย็นช่วย ไหน ๆ เข้าเข้าสู่ช่วงสงกรานต์แล้ว สาดน้ำให้ตื่นจะดีกว่า พร้อมนำน้ำเย็นมาสาดไป 1 ถัง ชายรายดังกล่าว พอได้น้ำถึงกับพุ่งลุกขึ้นมาทันที
จากการสอบถามพอได้ความว่า เมื่อช่วงค่ำตนถูกทิ้งให้อยู่เฝ้าห้องคนเดียว เนื่องจากวันหยุดยาวเพื่อนและหัวหน้างานหยุดหมด ตนจึงนั่งดื่มเหล้าด้วยความเหงาคนเดียว จนหมดไปหนึ่งขวด ตนว่ามันยังไม่เมาจึงขับรถออกไปซื้อต่อที่ร้านเหล้า ตนจำได้ว่าขับรถออกมาจอดหน้าร้านเหล้าแล้วภาพก็ตัดไป ตนมานอนอยู่ตรงหน้าบ้านคนอื่นได้อย่างไร หรือมีคนอุ้มตนมาวางไว้ตรงนี้
เจ้าหน้าที่จึงแจ้งว่าตัวใหญ่ขนาดนี้ใครจะอุ้มมาไหวหรือ จากนั้นจึงสอบถามเบอร์โทรศัพท์ญาติ เพื่อจะให้มารับตัวกลับ ไม่อนุญาตให้ขับรถแล้ว แต่เจ้าตัวกลับจำรหัสปลดล็อกไม่ได้ แต่โชคดีที่เจ้าตัวยังจำทางกลับที่พักได้ ซึ่งอยู่ห่างไปประมาณ 500 เมตร เจ้าหน้าที่จึงต้องนำซ้อนท้ายรถจักรยานยนต์ขับไปส่งถึงที่พัก
เจ้าหน้าที่ตำรวจฝากย้ำเตือนว่า สงกรานต์เป็นช่วงเวลาสนุกสนาน ไม่ควรเฉลิมฉลองจนครองสติไม่ได้ แต่หากไม่ได้จริงๆ ก็เขียนเบอร์ญาติให้เห็นเด่นชัด หรือห้อยคอไว้ก็ได้ จะได้ติดต่อญาติมารับกลับบ้านได้
ร่วมแสดงความคิดเห็น